Nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar wat ben ik blij met de verkoelende buien en normale temperatuur van vandaag! Ik heb het gevoel eindelijk weer een beetje tot leven te komen na dagenlang binnen te hebben gezeten met ramen, deuren en gordijnen dicht. Mijn grootste vriend was tijdens de hitte van afgelopen tijd een ventilator, die ik overal waar ik in huis was voor mijn neus zette. De laatste weken van de zwangerschap zijn ingegaan….
Lees ook: Bevallen doe je zo >>
De laatste weken van de zwangerschap
Inmiddels ben ik alweer 36 weken zwanger en zijn de welbekende zware laatste loodjes daar. Zo voelt het ook echt wel moet ik eerlijk bekennen. En ik wil heus niet alleen maar klagen (waar het in deze blog wel op neer komt haha) want ik kan bijvoorbeeld ook écht nog wel genieten van het getrappel in mijn buik, maar ik vind het momenteel gewoon behoorlijk zwaar. Fysiek zwaar, met een buik die echt wel in de weg gaat zitten nu en mijn rug die het ook niet makkelijk heeft. En dan die vreselijke jeuk! Uiteraard vooral tussen mijn schouderbladen waar ik er nét niet goed bij kan. Vocht in mijn voeten, kramp in mijn liezen, obstipatie, oké zo kan ik nog wel even doorgaan.
Zwangerschapsverlof
Met zwangerschapsverlof in de zomervakantie met twee rond hobbelende energieke meiden is ook niet de handigste timing. Waar zijn die rustmomenten die ik nu zou moeten pakken? De jongste doet meestal nog wel een tukkie ’s middags, dus dan heeft de oudste het geluk filmpjes te mogen kijken. Die schaarse momenten probeer ik dan maar even horizontaal te gaan en mijn ogen te sluiten.
De laatste loodjes zijn het zwaarst…
Afgelopen week zag de verloskundige ook wel aan me dat ik het even moeilijk heb. Ik vertelde haar dat ik het behoorlijk pittig vind nu en best wel op zie tegen het moment waarop de bevalling zich aandient. Wie is er op dat moment beschikbaar voor de meiden? Is Frans wel op tijd bij me? Met weeën de auto in, lijkt me vreselijk! En dan mijn grootste angst: dat het zo snel gaat dat ik het ziekenhuis niet red en in het licht van de koplampen mijn lieve mannetje in mijn armen moet sluiten….
Bevalling
Van Jula beviel ik thuis. Maar omdat ik na de bevalling veel bloed verloor door een niet meewerkende placenta, moesten we vervolgens alsnog naar het ziekenhuis en kreeg ik voor eventuele volgende bevallingen een medische indicatie. Bij de bevalling van Jasmijn was ik al in het ziekenhuis voordat de weeën begonnen, omdat ik dubieus gebroken vliezen had. De komende bevalling zou dus mogelijk mijn eerste worden waarbij ik inderdaad met weeën de auto in ga. Gelukkig ben ik in hele goede handen bij mijn verloskundigen en heb ik er alle vertrouwen in dat het uiteindelijk allemaal goed komt. En wie weet vordert de ontsluiting wel zo snel dat ik zelfs de auto niet eens red en thuis beval…. ‘De wens is de vader van de gedachte’ zeg je dan toch?
Emoties & hormonen
Ach de emoties van nu en het onvoorspelbare van een bevalling horen er nou eenmaal bij. Voor een planner en perfectionist als ik is dat wat lastig accepteren, maar ik zal wel moeten in de laatste weken van de zwangerschap.
Jula heeft vandaag weer op de zwangerschapsapp kunnen zien dat haar broertje nog steeds zo groot is als een suikermeloen. Zodra hij volgende week de grootte heeft van een watermeloen (het laatste plaatje) zal ze wel wat ongeduldig gaan worden verwacht ik. En ik stiekem ook wel denk. Hij hoeft wat mij betreft niet te wachten tot 14 september, de dag dat beide meiden al jarig zijn…. Al zou het wel heel bijzonder zijn natuurlijk!
Lees ook: 30 weken zwanger >>
de laatste weken van de zwangerschap
Boeken aanraders:
Tijdens zwangerschap: Veilig zwanger
Bevalling: Buskruit met muisjes en Veilig bevallen
Kraamtijd: Veilig door de kraamtijd
Babyboek: Oei ik groei
