In ruim 2 jaar tijd ben ik 2x bevallen. Bij mijn eerste bevalling dacht ik dit doe ik wel even. Toen de weeën begonnen waren we net op weg naar vrienden. Daar toch iets opgelaten gegeten, Janwillem bood aan om iemand af te zetten bij het station. Meisje afgezet en snel naar huis.
Weeën
Omdat ik een wee had en Janwillem naar me keek reed hij boven op een andere auto. Tijdens het afhandelen van de schadepapieren schreeuwde ik heel hard uit het raam: Ongelofelijk, wat een eikel ben jij ook en nog meer van die vriendelijke woorden. Janwillem zei toen tegen die vrouw,die nogal bang begon te kijken: Ja mijn vrouw zit met weeën in de auto…Wat zal zij leuk thuis gekomen zijn.
Ik had een moeder nodig
De volgende morgen kwam de verloskundige en die constateerde dat ik nog niet zo ver op weg was. Dus nog even doorlopen…dacht ik. want als je loopt ontsluit het vanzelf…dacht ik. ’s Avonds zat ik nog op 2 centimeter. Dit schoot dus geen bal op. Wat er daarna gebeurde wil ik niet meer omschrijven. maar daar lag ik dan. Liggend in mijn vruchtwater en spuug te huilen en hevig te trillen in bed. Wat voel je je dan alleen. Het was een rot uur waarbij ik heb geschreeuwd dat ik een moeder nodig had. Die weten wat je meemaakt. Die weten waar ze moeten drukken.
En daar kwam ze dan als een engel de trap op. Mijn lieve schoonmoeder. Wat zal ze geschrokken zijn, haar schoondochter in vol ornaat op bed. Ik zei tegen haar woorden als: “en jij zei tegen mij dat bevallen het mooiste moment in de leven is!” Zo klein als ze is, zo hard drukte ze mijn rugweeen weg. Ze heeft me aangekleed en gezorgd dat ik de trap af kwam om naar het ziekenhuis te gaan. Heldin! In het ziekenhuis ging het als een trein. De ruggeprik werd toegediend en ik was weer helemaal op aarde. Na een tijdje bleek ik 10 centimeter te hebben en mocht ik geheel pijnvrij aan de bak.
2e bevalling
De bevalling van mijn 2e was heel anders. Ik had wederom 2 dagen flauwe weeën en ik dacht dit gaat hem niet vanzelf worden.
Omdat ik door mijn bekken en verzakkingklachten vanaf 40 weken zelf mocht aangeven wanneer ik er klaar mee was heb ik op 27 november gebeld. Ik dacht vrijdag is een mooie dag. Gaan we het weekend in, handig voor het bezoek wat van ver moet komen. Janwilem is dan lekker 4 dagen vrij.
Perse een ruggeprik
Mijn opa zou op deze dag jarig zijn geweest. Ja dit is een mooie dag om te bevallen. Ik maakte Janwillem wakker en vertelde hem het blije nieuws. Bel je werk maar af, vandaag wordt je weer vader. Om 8 u kwam de verloskundige en om 10u zaten we in het ziekenhuis. Het plan was de vliezen breken en weeenopwekkers toedienen en ik wilde perse een ruggeprik.
Daar stonden ze 2 verpleegsters, de gynaecoloog en de leerling die mijn bevalling zou doen: Weet je zeker dat je een ruggeprik wil? Wil je het niet zelf doen? Weet je de risico’s? Wil je het niet doen! Omdat het zo romantisch is? Ik beken: Ik durf gewoon niet te bevallen zonder ruggeprik. Zoveel respect voor de vrouwen die zonder pijnbestrijding bevallen.
Bevallen met pijnbestrijding
Ik weet niet hoe het voelt zonder pijnbestrijding en ik wil dat ook niet weten. En daarbij ik heb sinds 25 weken verlof en ik heb al genoeg pijn gehad zei ik tegen de gynaecoloog die denk ik net 27 was. Nadat de ruggeprik erin zat dronken we koffie, lazen we de krant en moesten we veel lachen. Want terwijl ik daar aan de slangetjes lag scheen ik om de 5 minuten een wee te hebben. “Oh ok, dat gaat de goede kant op” grapte ik. Na 4 uur had ik 10 centimeter en mocht ik beginnen. Na even persen was de baby daar. Weer pijnvrij bevallen en helemaal volgens plan. Dolgelukkig.
Toen ik de baby ter wereld hielp voelde ik het. Het is een jongen! Kleine Huck Dorus Jan. Vernoemd naar mijn liefste, grappigste en knapste opa die op 27 november jarig zou zijn geweest.
–
Boeken aanraders:
Tijdens zwangerschap: Veilig zwanger
Bevalling: Buskruit met muisjes en Veilig bevallen
Kraamtijd: Veilig door de kraamtijd
Babyboek: Oei ik groei
