Het is even wat stil geweest en veel behoefte aan een blog had ik niet. Heel gek eigenlijk want normaal ben ik echt van het “ van mezelf afschrijven”. Maar op dit moment wilde ik graag gewoon lekker in mijn eigen bubbel zitten. Hoe dichter ik bij de 30 weken kwam in mijn zwangerschap hoe meer ik mezelf deed beseffen dat het ook anders kon en mezelf dus ook afsloot. Elke week dat ze in mijn buik zit is er weer een. Maar de weg naar de 30 weken leek zo langzaam te gaan en toch ook zo snel. De afspraken waren tot nu toe echt enorm goed en eigenlijk is mijn zwangerschap een cadeautje.
Zwangerschap 30 weken
Afgelopen zondag was het zover ik ben de magische 30 weken in mijn zwangerschap gepasseerd. Een dag waarop ik even moest slikken, maar ook niet lang de kans had om erbij stil te staan. Er was namelijk een mega leuk babyshower georganiseerd door mijn moeder & zusje. Ik wist nergens wat vanaf maar ik kreeg te horen dat ik een witte jurk en mijn haren gekruld moest hebben. Ook Vienna moest in het wit. Natuurlijk verwacht je nu wel iets maar dat het zo mooi en prachtig was en dat ik echt een babyshower kreeg had ik niet meer verwacht. Iedereen waar ik om geef was er, het was echt een feestje waar ik eigenlijk heel de week nog van na aan het genieten was. Het was ook echt fijn om dit met iedereen te kunnen delen en ook dat we eigenlijk de magische 30 weken hebben kunnen vieren.
Spannende week
Er brak namelijk een spannende week aan, afgelopen dinsdag moesten wij naar Rotterdam. Ik moest op mijn 30 weken controle. Jeroen en ik vonden het allebei erg spannend, vienna is heerlijk naar mijn ouders op de camping gegaan en wij hebben 2 dagen aan onszelf gehad. Even tijd voor elkaar want we waren onwijs benieuwd wat er gezegd zou worden bij de controle.
Natuurlijk heb ik al vaker controles gehad en tot nu toe waren deze gewoon helemaal perfect en was er geen vuiltje aan de lucht. Ook nu was mijn bloeddruk prima en zelfs aan de lage kant. 113/68 is voor mij doen niet erg hoog en in dit geval ook alleen maar gunstig, hoe langer dat deze blijft, hoe beter het natuurlijk is. Nadat mijn bloeddruk is gemeten moesten wij heel even wachten tot wij naar binnen konden bij meneer Duvekot, dit is ook de gynaecoloog die mij begeleid heeft nadat ik zo ziek was bij Vienna haar zwangerschap. Ik zou eerst bij een andere gynaecoloog zitten, maar heb uiteindelijk echt specifiek om hem gevraagd omdat hij alles van mij weet en bekend is met het ziektebeeld wat ik heb gehad.
30 weken en de baby is al zo groot
Eindelijk we mochten het kleine kamertje in waar meneer Duvekot ons naar binnen riep. Er ging echt vanalles door mij heen, maar zodra ik hem aankeek viel er een last van mijn schouders. Hij lachte en gaf meteen al aan erg blij te zijn mij zo te zien en dat ik er onwijs goed uitzag. Dit was ontzettend fijn om te horen.
Ik mocht ook meteen gaan liggen op de bank om een echo te maken. Hij pakte zijn meetlintje erbij om mijn buik op te meten en ook daar gaf hij alleen maar aan dat hij zich totaal geen zorgen maakte en dat mijn baarmoeder onwijs goed aan het groeien was en dus ook betekende dat de baby het ook goed deed. Uiteindelijk heeft hij haar ook opgemeten en weegt ze bijna 1800gram dit is al 400gram meer dan dat Vienna met het zelfde termijn woog, zij woog namelijk 1395gram toen zij met 30.2 dagen op wereld kwam. Wat een gekke gewaarwording dat deze kleine meid dus ook iets boven het gemiddelde weegt en dus ook het goed heeft in mijn buik.
Ik heb een geweldige babyshower gehad met allemaal lieve mensen om me heen!
Bang om strak te gaan bevallen
Het deed mij onwijs goed om te horen dat hij trots was. Natuurlijk hadden wij ook een lijstje met een aantal vragen opgesteld, zeker omdat we toch steeds dichter naar de bevalling gaan. Ook heb ik aangegeven ineens heel bang te zijn om te gaan bevallen. Echt geen idee hoe dit komt maar wellicht omdat het allemaal nieuw is en ik niet weet wat ik kan verwachten.
Maar daar kwam uiteindelijk wel het goede nieuws! IK MAG OP EEN NATUURLIJKE MANIER BEVALLEN, iets waar ik heel erg op hoopte maar niet durfde uit te spreken dat ik dat graag wilde. De vorige keer heb ik natuurlijk een spoed keizersnede onder algehele narcose gehad en nu hoopte ik dat ik hoe dan ook de kleine meid met mijn eigen ogen en oren geboren zie en hoor worden. maar dat ik dus een dikke JA!
Hier ben ik zo blij mee, maar nu rest alleen de keuze of we in Rotterdam willen bevallen of in Zeeland. Want doordat het nu zo goed gaat mag ik ook hier in een streek ziekenhuis bevallen. Ontzettend fijn en echt een cadeautje maar ook heel spannend. Want ik wil heel graag natuurlijk bevallen en om dan met weeën naar Rotterdam te moeten…1,5 uur in een auto.. dat lijkt mij dus echt niet prettig. Maar aan de andere kant ik vertrouw ze daar wel en ze weten heel mijn dossier en ook als het fout gaat hoe ze moeten handelen. Maar Goes is zoveel meer dichtbij en ook voor familie en vrienden makkelijker te bereiken en ben ik dicht bij mijn gezin.
Het zijn keuzes waar ik liever nog even over na zou denken. Alleen moet ik voor mezelf het ook duidelijk hebben wat ik zelf nu precies wil en verwacht. Ik heb daarom ook 6 september een afspraak hier in Vlissingen en ga ik kijken of mijn gevoel goed is. En van daaruit maak ik mijn beslissing wat ik ga doen. Het is veel afwegen en alles naast elkaar neerzetten, uiteindelijk is geen een keuze goed of fout.
Gelukkig heb ik nog even de tijd, en staat genieten van deze zwangerschap bovenaan mijn lijstje.
LEES OOK:
