Ik weet het nog maar al te goed. Aan het begin van onze zomervakantie vertelde mijn vriend mij dat hij er klaar voor was. Uhmm waar ben je klaar voor? “Een baby” zei hij, met een grote big smile! Na hem drie keer gevraagd te hebben of hij het écht maar dan ook écht zeker wist, begon ons avontuur. Ik ben diezelfde dag nog gestopt met de pil met het idee dat we wel zouden zien waar het schip zou stranden. Zwanger worden na de pil is toch mogelijk???
Zwanger worden na de pil
Alleen was dit achteraf makkelijker gezegd dan gedaan. Want zoals misschien meerdere van jullie wel weten is dat, vanaf het moment dat je er voor de volle 100% voor gaat, iedere maand dat je weer ongesteld word een grote teleurstelling. Toch steeds maar rustig afwachten en proberen er zo min mogelijk mee bezig te zijn onder het mom van: ‘hoe meer je er mee bezig bent des te langer dat het kan duren’… Ooit ergens gelezen of zo. Vooral na de pil kan het even duren voordat alle hormonen uit je lichaam zijn.
Miskraam
En toen die ene dag (lees: na 6 maanden proberen). Op Tweede Kerstdag had ik EINDELIJK die positieve test in mijn hand. Mijn god, wat waren wij blij! En wat kwamen er veel fantasieën los! Het geluk kon niet op. Helaas kwamen we er bij de 9 weken tijdens de echo achter dat het niet goed zat. Ik was in verwachting, alleen had ik een leeg vruchtzakje. Wat een verdriet hebben we gehad. Bij de 10e week kreeg ik mijn miskraam en begon alles weer opnieuw. Ik wilde niet stoppen met proberen omdat mijn wens er nog steeds was.
Na een paar maanden was ik mezelf letterlijk helemaal gek aan het maken. Ik was er van overtuigd dat mijn lichaam het niet aankon en dat ik daarom een miskraam gehad had. Was er op dat moment hélemaal klaar mee. Ik had al wat ovulatietesten gedaan maar die deden maar niks. Toen gaf ik de moed op. En ik zeg je, dit had ik eerder moeten doen. Meteen die maand erna was ik namelijk zwanger. Zou het dan toch zo zijn? Hoe meer je ermee bezig bent hoe minder het lukt?
Zwanger!
Dit keer heeft het wederom weer 6 maanden geduurd voordat ik zwanger was. Hoe ik erachter kwam? Ik voelde ik me vreemd. Mijn borsten deden zeer en ik was steeds moe. Ik herkende dit van de vorige zwangerschap en deed die dag (8 augustus 2016) toch maar even een testje. Na enkele minuten verscheen daar het verlossende woord ‘Zwanger 1-2 weken’ op. Wederom helemaal door het dolle heen, alleen dit keer wel meteen met de gedachte erbij dat het nog steeds hartstikke fout kon gaan. Toen we bij de (ik dacht) 7 weken een echo konden laten maken, was hier meteen een heel beweeglijk kindje te zien. Ik bleek alleen toen al 8 weken te zijn.
Met een hartstikke gerust en fantastisch gevoel gingen we weer naar huis. We hielden het nog een paar weken voor ons en hebben het met 11 weken tegen de familie verteld. En met 14 weken aan iedereen laten weten. Jeetje, wat is de tijd sindsdien gevlogen. Ons zoontje is nu inmiddels alweer 4,5 maand en we genieten iedere dag volop.
Wél zijn we, vooral ik, door mijn miskraam met de neus op de feiten gedrukt. Zwanger worden na de pil is niet zomaar iets, het is iets bijzonders waarvoor jouw lichaam hartstikke hard moet werken. En ja, ik heb het geluk gehad om tot twee keer toe na 6 maanden ‘al’ zwanger te worden. Want ook dit is écht zomaar niet vanzelfsprekend voor iedereen. Wij zijn ontzettend gelukkig met ons gezinnetje, en ik hoop dat voor iedereen die deze grote wens heeft, het ‘proces’ voorspoedig mag verlopen!
Lees ook: Om een miskraam mag je rouwen >>
Lees ook: een stil verdriet >>
Lees ook: Weg droom, weg wonder >>
