3 Weken na de bevalling van Sam, kan ik zeggen dat ik me weer de oude voel. En kijk ik terug op wat er allemaal gebeurt met je als vrouw na bevalling , en ook tijdens. We vinden het allemaal normaal want ‘het hoort erbij als je kinderen wilt (en kunt) krijgen’. Maar jemig, het is me nogal wat zeg!
Na de bevalling
Niemand kon me voorbereiden op de bevalling eigenlijk. Ik kon boeken lezen, cursussen doen, verhalen van vriendinnen aanhoren. Maar de pijn van de weeën vind ik niet uit te leggen. En hoe je de controle moet loslaten en moet vertrouwen in je eigen lichaam ook niet. Heb je de bevalling (eindelijk) achter de rug, dan breekt daar de tijd van herstel aan. Mijn lichaam voelde alsof het was aangereden door een flinke bus. Maar tijd voor herstel is er haast niet, want je bent druk in de weer met je kindje.
Andere vrouw na bevalling
Ik wilde graag borstvoeding geven of in ieder geval proberen, dus dan ben je als moeder 24/7 iedere 3 uur (wat in de praktijk neer komt op om de twee uur, gezien het voeden wel een klein uurtje in beslag neemt) aan de beurt. Als gevolg daarvan had ik naast de gebruikelijke naweeën en ‘bevallingspijn’ ook nog de pijnlijke stuwing en tepelkloven. Je kunt er haast een bingo van maken.
Toen ik een paar dagen na de bevalling de badkamer uit kwam zat André daar in een stoel met Sam en zag dat ik naar mezelf in de spiegel keek; een dikke flubberbuik, grote oma onderbroek, opgezette pijnlijke borsten, nog pijnlijkere tepels en wallen waar je u tegen zegt. Ik keek hem meewarig aan en we schoten samen in de lach om dit persoonlijke leedvermaak.
Diep respect voor alle moeders
Ik kan wel zeggen dat ik een diep en groot respect heb gekregen voor alle moeders. Want ja; het is iets wat vrouwen overal ter wereld doen, maar ik vind het een topprestatie die een dikke pluim verdient!
Lees ook: mombody inclusief buikje, hangbillen en striae >>
Moederliefde >>
Een extra cadeautje voor moederdag >>
