Terugblik op de vroeggeboorte van mijn kindje

16 januari 2022

Binnenkort wordt Daniël 4 jaar. En het is absoluut waar: de tijd lijkt steeds sneller te gaan. Enerzijds kan ik me niet echt meer voor me halen hoe dat kleine ventje van iets minder dan 4 pond voelde. Je groeit in die zin echt met je kind mee. Maar ik kan me nog wel heel goed voor me halen hoe die eerste weken zijn verlopen en hoe ik me toen voelde.

Mijn baby is met 33 weken al geboren

Ik zeg bewust die eerste weken omdat Daniël met 33 weken zwangerschap is geboren. De zwangerschap verliep echt heel voorspoedig tot ik met iets meer dan 32 weken een bloeding kreeg. Opname in het ziekenhuis volgde. En toen ik binnen 12 uur de tweede bloeding kreeg werden de longrijpingsprikken toegediend. Tevens kreeg ik weeënremmers zodat de longrijpingsprikken zijn werk konden doen. Zodra dit erop zat werd onze kleine man toch echt geboren.

Vroeggeboorte

Ik heb met regelmaat de vraag gekregen of het niet heel heftig was, de vroeggeboorte. Maar ik heb dat niet zo ervaren. Dit neemt uiteraard niet weg dat een vroeggeboorte niet heftig is of niet als zodanig ervaren mag worden. Juist wel. Tijdens de zwangerschap van Noëlle heb ik die spanning ook zeer zeker gehad en was ik ontzettend blij dat ze met 40 weken thuis geboren is.

Ik denk dat ik het niet als heftig heb ervaren doordat het juist zo onbekend was in combinatie met echt een hele fijne begeleiding in het ziekenhuis. Maar anders was het wel. Het moedergevoel dat vaak wordt beschreven zodra je, je kindje in je armen hebt had ik totaal niet. Dit werd denk ik ook versterkt doordat Daniël snel de couveuse in moest en ik moest vragen of de verpleging hem wilde geven als ik hem vast wilde houden. Het gevoel dat hij echt mijn kindje is, en dat ik zijn moeder ben heeft echt moeten groeien. Ik twijfelde hierdoor wel eens aan mezelf omdat ik het WAUW gevoel van het moederschap miste. Kraamtranen had ik ook niet. Terugdenkend denk ik dat ik vooral mijn gevoel heb uitgeschakeld en heel rationeel mijn eerste periode als moeder in ben gegaan. Als een soort overlevingsstrategie.

Maar ik weet vooral ook wel dat ik blij was dat hij geboren was. Aan de vroeggeboorte waren namelijk 5 dagen van meerdere bloedingen voorgegaan. En het idee van weer naar huis te moeten, niet wetende of er weer een bloeding zou komen vond ik behoorlijk beangstigend. Zodra de longrijpisprikken waren ingewerkt had ik zoiets: laat het maar geboren worden. Met 33 weken is de overlevingskans zonder complicaties zo groot en het maakt in ieder geval een einde aan mijn huidige onzekerheid.

De eerste 2 weken waren echt moeilijk

De eerste 2 weken waren er wel een paar moeilijke momenten. De kolfproductie die totaal niet op gang kwam, de ademhalingsondersteuning die aanvankelijk niet nodig was, en later toch nodig bleek. En Daniël spuugde erg veel waardoor ik me soms zorgen maakte over zijn groei. Ik heb die eerste weken ook echt een dagtaak gemaakt van het precies bijhouden van elke plasluier & ontlasting en elke spuitje melk dat erin ging zonder spugen. Ik was er zo gedreven in dat de verpleegkundige bij de dagelijkse rapportage met de arts op een gegeven moment zei: geef jij de update maar want je weet het net zo goed als wij.

Maar naast deze onzekerheid herinner ik me vooral de mooie momenten van de eerste 5 weken in het ziekenhuis. Vol trots waren we als er een mijlpaal bereikt was. En dat waren niet mijlpalen van eerste lachje of eerste stapje. Dit waren mijlpalen van geen ademhalingsondersteuning meer, of het eerste beetje melk zelfstandig drinken. Dit begon met 10 cc zelf drinken per dag. Met natuurlijk de grootste mijlpaal dat hij na 5 weken mee naar huis mocht.

Ziekenhuispersoneel was fantastisch

Maar ik heb niet in de laatste plaats vooral positieve herinneringen aan de start door het ziekenhuispersoneel. Zij waren echt een fantastische steun en begeleiding in het hele traject. Alles mochten we vragen en we werden overal bij betrokken. En het was ook gewoon een fijne, gezellige sfeer op de afdeling. Ook de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau was een absolute steun die we in al onze onzekerheid het eerste jaar bestookt hebben met allerhande vragen.

vroeggeboorte, baby geboren met 33 weken, baby 33 weken

Geen traditionele kraamweek

En de periode thuis was heerlijk. Natuurlijk met onzekere momenten zoals iedere ouder die heeft. Maar vooral vol mooie herinneringen. Vlak voor het voorjaar kwam ik thuis en ik heb voor mijn gevoel nog wel echt een kraamtijd gehad. Geen traditionele kraamweek met kraamverzorgster en lekker verwend worden. Maar wel een kraamtijd waarin we veel bezoek mochten ontvangen en waarin ik lekker veel kon wandelen met Daniël. En uren, echt urenlang buidelen. Dat werd in het ziekenhuis erg gestimuleerd, lekker veel je baby op je borst leggen voor een goede hechting.

Zonder het een klaagzang te laten worden zijn er ook wel een paar dingen die we niet als positief hebben ervaren.

Frustratie bij reactie van huisarts

De grootste frustratie hebben Gert en ik ervaren in de reactie bij een huisarts als je belde met een vraag. Die vragen gingen bijvoorbeeld over al een week geen ontlasting toen hij slechts 1,5 week thuis was, of een paar maanden later al ruim een week aan de diarree en zelf al wat aan het afvallen. Uiteindelijk bleek het allemaal niet zo ernstig maar zo voelde het voor ons wel. Maar we kregen in eerste instantie vooral reacties als: “waarom belt u eigenlijk, dit soort klachten horen gewoon bij baby’s.”

En ik begrijp absoluut dat de assistentes een flinke kluif hebben aan het filteren van welke patiënten wel gezien moeten worden en welke niet.
Maar de beste tip die ik mee kan geven aan alle zorgverleners: als een ouder van een baby belt: toon begrip. Ook al is de reden van bellen niet ernstig, zo kan het voor de ouder wel voelen. En door het tonen van begrip en een duidelijke uitleg van waarop te letten en waarom wel/niet langskomen groeit ook weer het zelfvertrouwen van de ouder.

vroeggeboorte, mijn baby is te vroeg geboren, baby 3 weken geboren

Eerlijkheid gebiedt mij ook te zeggen dat ik in mijn eigen praktijk dat begrip tegenwoordig wel vaker ervaar.

Ook bij de controles van het consultatiebureau werd meestal strak vastgehouden aan wat een baby op een bepaalde leeftijd moet kunnen. “Mevrouw: u moet echt proberen om Daniël te laten omrollen want hij is nu 4 maanden.” “Ja maar hij is 7 weken te vroeg geboren dus pas 2,5 maand na uitgerekende datum.” “Ja mevrouw daar kijken we niet naar, we kijken gewoon naar de geboortedatum”. Hier trok ik me echter verder niets van aan omdat we ook contact hadden met een hele fijne wijkverpleegkundige. Maar verder ontbrak voor mijn gevoel bij het consultatiebureau echt alle kennis van hoe dingen anders kunnen zijn bij een vroeggeboorte.

Reacties omgeving

Een laatste ervaring die ik wil delen is reacties van de omgeving. Laat ik vooropstellen dat het overgrote deel echt fijne, belangstellende reacties waren. Ik heb genoten van alle felicitaties en belangstelling in hoe het met ons ging. Maar ik heb een paar reacties gehad die ik als tip mee zou geven om niet te geven aan ouders met een te vroeg geboren kindje:

  • “Oh wat is hij nog steeds klein”. Ik verwacht wel dat deze opmerking voortkomt uit niet goed te weten wat te zeggen. Maar toch was het voor ons niet fijn om het telkens weer te horen. We wisten echt wel dat hij klein was en waren juist heel blij dat hij wel goed groeide.
    In plaats van: “oh wat is hij nog steeds klein” zei iemand anders: “oh wat is hij al gegroeid”. Of “wat een prachtig ventje”.  En dat is echt fijner om te horen.
  • Zelf ervaringsverhalen vertellen. Toen ik vol spanning in het ziekenhuis lag in afwachting of de bloedingen weg zouden blijven heb ik onder andere de volgende verhalen gehoord.
    • Oh de kleindochter van overbuurvrouw die en die is ook te vroeg geboren en die had ook nog een hersenbloeding gekregen naderhand. Maar nu is ze 2 en gaat alles goed hoor.
    • Of een uiteenzetting van hoeveel bloedingen iemand anders tijdens de zwangerschap en bevalling wel niet had gehad.

Het is natuurlijk heel fijn dat het met die kindjes goed is gekomen. Maar toch zijn dit niet de verhalen waar ik op dat moment op zat te wachten. Het beste lijkt me gewoon vragen waar de persoon in kwestie het graag over wil hebben. Dit kan baby gerelateerd zijn maar misschien ook compleet wat anders als afleiding.

Super belangrijke tip

Tot slot, een belangrijke tip om absoluut wel te doen. Geef ook aandacht aan de partner. En dit geldt niet alleen bij vroeggeboorte maar ook bij andere complicaties. Of eigenlijk gewoon altijd. In alle maanden na Daniëls geboorte heeft Gert misschien 1 keer de vraag gekregen hoe het met hem ging. Ik heb echt een stortvloed aan vragen gekregen hoe het met mij en Daniël ging. En als Gert een vraag kreeg was het: hoe gaat het met Erica & Daniël? Nooit een: hoe gaat het nu met jou? Wederom ik geloof absoluut niet dat dit bewust werd gedaan maar voor hem was het net zo goed spannend. Ook voor hem lag zijn kindje in het ziekenhuis en was het spannend hoe het allemaal zou verlopen. Dat de partner niet hoeft te bevallen betekent niet dat een kind krijgen geen ingrijpende verandering voor ze is.

En dan terug naar nu, geen baby meer van 4 pond die uren buidelend op mijn borst doorbracht (oh wat was dat altijd lekker). Maar een bijna kleuter van ruim 17 kilo die nog wel steeds meermalen per dag tegen me aan kruipt en zegt: “ik vind jou zo lief mama.” En nog steeds kan hij lekker tegen me aan in slaap vallen. En van al dat geknuffel hoop ik echt nog jarenlang te genieten. Want voor je het weet, is dat ook voorbij.

LEES OOK:

Delen op Facebook
Delen op Pinterest

Lees ook

camylla-battani-dz8g0IxEqh0-unsplash

Hoe een betrokken verloskundige bijdraagt aan een fijne zwangerschap

Zwanger zijn is een avontuur vol emoties, dromen en misschien zelfs wat onzekerheden. Tijdens deze periode is het fijn om...
pcos

Hoe PCOS de kinderwens beïnvloedt: een diepgaande kijk voor toekomstige moeders

Voor veel vrouwen die dromen van het moederschap, kan de diagnose van polycysteus ovarium syndroom (PCOS) als een klap komen....
Ontwerp-zonder-titel

De beste accessoires voor zwangere vrouwen

Zwanger zijn heeft iets magisch over zich, maar brengt ook wat obstakels met zich mee. Gelukkig zijn er vele accessoires...