Wat mij/ons bezielde geen idee, maar in hoofd klopte het plaatje perfect. Door de corona werd verhuizen uitgesteld, maar het huis waar wij eigenlijk in zitten, tja daar groeien wij letterlijk uit. Omdat verhuizen op dit moment geen optie is zijn we begonnen met de verbouwing van ons huis. Maar ondertussen ben ik ook zwanger en heb ik een driftige peuter in huis rondlopen …
Verbouwing
De voorpret van de verbouwing, was ontzettend leuk. Nieuwe keuken en vloer uitzoeken en het gesprek met de aannemer die ontzettend goed verliep. En nu is het zover en denk ik help!
De afgelopen weken heb ik alles geleidelijk aan ingepakt, maar met een driftige en drukke peuter in huis was dit best een opgave. En dan een zwanger lijf wat niet mee wilt werken, elke ochtend misselijk uit bed rollen en dan nog niet te spreken over de oerkreten die ik met alle kracht uit mijn lijf perste. Niet of kleine beetje kunnen eten, dus je kan voorstellen mijn energie was aardig op en ver te zoeken. Ik leefde op opkikkers, ik kreeg er een opleving van en dat zout deed mij onwijs goed. Echt alles komt bij elkaar, en alles komt tegelijk. Jeroen en ik zeggen dat vaak lachend tegen elkaar: “niks kan normaal gaan bij ons”. Het is eigenlijk een iets wat bij ons past, soms zijn wij super gestructureerd en soms zijn wij zo impulsief.
De toekomstige babykamer is opslagkamer
Gelukkig heb ik ook aardig wat hulp gekregen om alles in te pakken. Maar kom niet op de toekomstige babykamer want, de spullen zullen letterlijk naar buiten vallen. Het kamertje waar de kleine kriel uiteindelijk komt te slapen, is nu een opslag hok geworden voor al onze spullen die uit de keuken komen die ik wilde bewaren. En dat is niet zoveel, aangezien ik alles gewoon heb weggegooid…iets met schoonmaakdrang en opruimdrang. Ook het speelgoed van Vienna staat op deze kamer, de kussens van de bank. Het is echt een chaos op die kamer. En weetje, ik weet niet eens waar ik straks moet beginnen als de verbouwing klaar is. De mensen die mij ook goed kennen, weten dat ik rotzooi of viezigheid haat! Het was dan ook echt geen optie om thuis te blijven wonen.
6 Weken bij mijn schoonouders in
Thuis wonen, in een verbouwing is dus voor mij een NO GO! Daarom zitten wij nu bij mijn schoonouders in voor 6 weken. Ik moet zeggen het geeft veel rust, en zo kan ik af en toe toch naar huis om even te kijken hoe het ervoor staat en kan ik ook de vorderingen zien. Ik vond het niet alleen voor ons zelf maar ook niet voor Vienna verantwoord om in huis te blijven. Het is nu echt een bouwval en alle stopcontacten en leidingen liggen open. Ik ben als de dood dat zij zich bezeerd en ben dan ook mega blij met de keuze om heerlijk uit huis te gaan. Maar natuurlijk kom ik soms thuis om de nieuwe spullen die gekocht heb, ook even weer op die over volle kamer te zetten. Dit vind ik dan wel weer onwijs leuk, zo kocht ik een nieuwe pendaalemmer voor in de nieuwe keuken en heb heel de dag met een gelukkig gevoel rond gelopen, puur omdat ik zo blij werd van die pendaalemmer en dat ik al onwijs veel zin had om deze in de keuken neer te gaan zetten. Ach het zullen vast mijn hormonen zijn? Gelukkig kan ik van de bende en het stof afstand doen en kijk ik er al onwijs naar uit om straks heerlijk weer in een schoon huis terug te komen.
Vienna minder stress en slaapt ineens door
Nu dat de aanbouw bijna staat, krijgt het ook vorm en kan ik er steeds meer doorheen kijken. Wat ik wel onwijs grappig vind, nu dat wij bij mijn schoonouders zitten merk ik ook dat Vienna rustiger is en ik minder gestrest. Zou het dan toch zo zijn dat ze mij aan heeft gevoeld?? Ze slaapt ineens weer door in de nachten en eet geregeld ook haar avond eten op..
Ik weet nu wel heel zeker, dat zij mij weerspiegeld en alles aanvoelt.
LEES OOK:
