Toen Thiebe geboren werd, stond ik ervan versteld hoe snel de tijd vliegt. En dat kleintjes niet klein blijven, en ze écht wel ‘plots’ groot zijn. Ik gaf mijn vriendinnen dan ook steevast de goede raad om te genieten van élk moment, want voor je het weet is dat kleintje groot. Time flies when you’re having fun, dat is een feit!
Wat dat betreft, was ik wel voorbereid bij de komst van Thomaz. Ik kon op het werk regelen dat ik, aansluitend aan mijn bevallingsrust, nog 4 maanden ouderschapsverlof kon opnemen. Wat mij dus extra tijd geeft met Thomaz, maar ook met Thiebe. En die extra tijd, is véél waard, van onschatbare waarde zelfs. De liefde spat ervan af, er wordt lekker veel geknuffeld, en we lachen samen heel wat af. Qualitytime van de bovenste plank dus!
Thomaz is net 5 maanden oud. En zondag kwam ineens het besef “help, waar is onze kleine baby naartoe?”. Help, er ligt een kleine reus in de kinderwagen! Hij past er nog maar net in. Hoe is hij, zo plots, zo groot geworden? En hoe heb ik, die er hele dagen bij is, dat niet opgemerkt?
We switchen de buggy naar het volgende stadium, en Thomaz geniet met volle teugen. Nu kan hij alles buiten goed volgen, en vooral de grote broer zijn aandacht trekken. En Thiebe, die geniet ook, want hij en Thomaz samen, dat is mooi om te zien.
5 Maanden en bijna 8 jaar. De tijd vliegt. En we worden zelf ook ouder, niet te vergeten! Des te meer geniet ik van alle fijne momenten, de eerste keertjes bij Thomaz, de dingen die Thiebe leert op school, het verschil is groot, maar de kleinste kijkt nu al op naar zijn grote broer. En de grote broer, is trots op zijn klein broertje.
En vanaf nu zijn ze ook onafscheidelijk. Je ziet Thomaz de kamer rondkijken, op zoek naar zijn broer, en vrolijk beginnen lachen als hun blikken kruisen…
En voor die glimlachen, daar doen we het voor. Dag na dag. Want dàt, dat is genieten.
