Ondertussen is Charlotte 19 maanden en kan ze al flink wandelen. Een wandelingetje maken buiten vindt ze helemaal het einde. Regen of wind houden haar niet tegen. Tijd voor een paar regenlaarsjes dus!
Regenlaarsjes-angst
Regenlaarsjes-angstIn de gezelligste winkel van de lage landen kocht ik Charlottes eerste paar regenlaarsjes. Ze zien er zo schattig uit, met een leuk printje en een opvallende roze zool. Ik ging er vanuit dat Charlotte de laarsjes even leuk zou vinden als ik. Bovendien mag je met regenlaarzen in plassen springen en in de regen dansen. Leuk, toch? Dat dansen in de plassen zal ze zeker en vast leuk vinden, maar die laarsjes aandoen… wat een d-r-a-m-a. Zodra ik haar de regenlaarsjes aandoe begint ze te huilen. Ze staat verstijft van schrik in de hal en wil geen stap verder zetten. Het lijkt wel alsof de laarsjes van beton zijn.
Anders dan schoentjes
Ik begrijp goed dat dit even wennen is voor haar. Zo’n regenlaarsjes zitten nu eenmaal best wel wat stugger dan een ander schoentje. Dus probeer ik haar uit te leggen en te tonen wat het voordeel is van de regenlaarsjes; je mag ermee in plassen springen en in modderpoelen spelen, je kan ze gemakkelijk zelf aan- en uitdoen, ze zijn leuk kleurrijk…. . Maar tevergeefs. Charlotte vindt de regenlaarsjes vreselijk. Zodra ze nog maar een glimp van de laarsjes in haar ooghoeken opvangt, laat ze zich huilend op de grond neervallen.
Dus deze wanhopige mama heeft jullie advies nodig; hoe help ik Charlotte over haar regenlaarsjes-angst heen?
Misschien zijn de speciale fleecesokken en regenlaarsjes van Shoesme een oplossing voor je probleem Evelyne?!
