De laatste dagen van deze Coronacrisis zijn intens en wazig tegelijkertijd. Alsof je ontwaakt en niet goed meer weet wat nu realiteit en wat droom is. Ik heb nooit moeite gehad met blogs schrijven en topics verzinnen. Maar nu viel het me zwaar. Kan ik in deze tijden nog wel bloggen over banale zaken zoals driftige kleuters of babies met reflux? Mijn brein maakte een soort kortsluiting. Er is toch maar één zaak die nu telt, niet? Dat hele virus-gedoe. Wat we moeten doen om het te vermijden, onder controle te houden, hoe we anderen kunnen helpen, etc. En thuis blijven, vooral dat.
Lees de handige tips van The Mindful Sisters >>
Quarantainelife
En hoe moeten we dat nu allemaal combineren?
Thuiswerk, de kinderen, het huishouden … . Online zie ik mensen massaal dagschema’s en ideeën voor kinderactiviteiten uitwisselen. Prachtig toch. Zelf merk ik dat ik deze eerste week van ons quarantainelife nog heel zoekende ben. En gelukkig heb ik een topman, die me er op wijst dat ik net nu, niet moet stressen over mijn telewerk en de wifi-verbinding die weg valt. Dat we nu samen een ritme moeten vinden, een evenwicht tussen thuiswerk en kinderen. En dat dat ritme soms heel variabel kan en mag zijn. Diezelfde topman is deze week thuis, want hij is verkouden en mag dus niet aan het werk. En zo met z’n viertjes samen thuis zijn, ik vind het (nu nog) wel gezellig. Maar mogelijk moet hij volgende week, of de week daarna, weer aan de slag. En dan zal het een nog grotere uitdaging worden wanneer ik alleen thuis moet telewerken én twee kids entertainen. Bij deze dus mijn volste respect voor alle alleenstaande ouders die zich door deze periode trachten te wurmen.
Veel meer aandacht voor elkaar
Het mooie aan de situatie is dat mijn jonge kinderen (Leo is 5 maanden en Charlotte bijna 3 jaar), juist lijken te floreren. Oké, we kunnen geen uitjes meer doen naar de zoo of een speeltuin. Maar ze krijgen zoveel meer aandacht nu. We hebben plots tijd om lekker lang in bad te gaan, in de tuin te spelen of om samen te dineren. Iets wat daarvoor nooit gebeurde, omdat onze werkuren dat gewoon niet toelieten en onze weekends volgepropt werden met activiteiten.
Back to the roots
En dat alles doet me beseffen dat het wel goed is om te blijven schrijven over de dagdagelijkse onderwerpen waar wij als ouders mee geconfronteerd worden. Want dat blijft niet stilstaan, integendeel. We kunnen er nu misschien nog meer tijd voor vrijmaken. Het is nu back to the roots; alle focus op ons gezin. En we moeten blijven denken alle positieve zaken. Aan onze mooie families, op de liefde.
Lees ook: verplicht thuisblijven door het Coronavirus >>
–
