Wanneer ga je over van het ledikant naar een groter bed? Geen idee en eigenlijk lag Jippe heerlijk in haar ledikant te slapen. Maar ineens kreeg ik van een vriendin een appje of ik misschien hun peuterbed wilde hebben. Daar hoefde ik niet lang over na te denken, want ik vond het een perfect bedje. Niet snel na mijn bevestiging werd het bedje thuis afgeleverd. Jippe kon het niet geloven een ‘grote meisjesbed’ riep ze door de kamer. Ja dat was en is het, een heel groot meisjesbed.
Omdat het bed doordeweeks werd gebracht, lieten we het even liggen/staan en hadden we het plan opgevat om in het weekend het bed in elkaar te zetten. Ondertussen lag er wel een matras op de grond op Jippes kamer tot grote vreugde van haar. Springen op de matras bleek haar favoriete ritueel te worden voordat ze naar bed ging ‘grote meisjesbed, mijn grote meisjesbed’ riep ze dan vrolijk. Het weekend brak aan en wij moesten aan de slag. En flink ook, want hoe we ook probeerden we kregen het bed niet in elkaar. We kwamen er al snel achter dat er belangrijke schroeven ontbraken, schroeven die het bed op zijn plek zouden houden. Na een flinke zoektocht, konden we geen schroeven vinden en de bouwmarkt in de stad leverde ook niks op. Zij hadden die schroeven niet. Balen dus, want Jippe was zich al flink aan het verheugen om te slapen in haar nieuwe bedje.
Na een paar appjes met mijn vriendin bleek dat de schroeven nog bij haar lagen. Gelukkig, ze waren er dus nog wel, alleen het duurde weer even voordat wij elkaar zouden zien. En dat betekende veel wachten. Voor Jippe, maar ook voor ons. Elke avond vroeg ze weer wanneer ze in haar ‘grote meisjesbed’ mocht slapen. Na een paar weken was het dan eindelijk zo ver. De schroeven waren gearriveerd, mijn geduld was ook bijna op, want door die extra spullen was het kamertje van Jippe wel overvol. Je kon bijna niet lopen of je stond weer op iets.
Gelukkig is dat nu verleden tijd; papa en opa hebben samen het grote meisjesbed in elkaar gezet. Daarna is het kamertje snel op orde gebracht. En eindelijk werd het wachten beloond. In haar nieuwe pyjama mocht Jippe in haar grote meisjesbed kruipen. En eigenlijk is er niets veranderd, ze slaapt nog precies hetzelfde, helemaal met haar hoofd bovenin tegen het hoofdeinde aan. Het ledikantje was dus nog wel prima geweest, maar voor Jippe is het een grote stap; de volgende morgen werd ze met een grote glimlach wakker en zei ze ‘lekker slapen in grote meisjesbed’.
Esther
