Welkom lotgenoot, hoogstwaarschijnlijk begin je alleen aan het lezen van deze blog als je ook een hopeloos gevalletje papa of mama bent die even niet meer weet hoe je de dag door moet komen….
Meneertje voor de zoveelste keer wakker
Ik heb in mijn andere blogs wel eens een steekje laten vallen dat onze Puk (nu 2 jaar en 3 maanden) een slechte slaper is. De nachten dat hij doorgeslapen heeft zijn op 1 hand te tellen. Verwacht dus geen blog met handige tips hoe je je baby door kan laten slapen, want eerlijk; ik heb echt geen idee. 
Wat dat betreft ben ik een echte ploetermoeder; ik probeer braaf alles uit, volg met goede moed alle do’s & don’ts om vervolgens ’s nachts weer scheldend mijn bed uit te stappen als meneer mij voor de zoveelste keer weer wakker gilt uit mijn droom. Missie WEER niet gelukt.
Heerlijk toch om te lezen dat je niet de enige bent? Mij gaf het in ieder geval wel een kleine boost om te lezen dat andere moeders ook zo’n nacht als mij hadden gehad, of beter nog; een nog ergere nacht dan mij hadden overleefd.
Kan je doodgaan aan slaapgebrek?
In mijn google geschiedenis stond vooral; “baby slaapt niet”, “baby is heel de nacht wakker” en “kan je doodgaan aan slaapgebrek?” Na het lezen van andermans verhalen dacht ik; Ah, zie je, het kan nog veel erger… die gedachte sleepte mij de dag door. Lekker egoïstisch, maar kan mij het schelen.
Slaaptekort en egoïsme gaan sowieso goed hand in hand. Zo ondervonden wij dat ook in onze relatie, ruzies over wie er die week meer had gewerkt, wie er vaker snachts uit was geweest, wie er 10 minuten meer had geslapen dan de ander.
Onze wallen zijn nu minder zichtbaar
Gelukkig kan ik nu zeggen dat wij er nu “nog maar” 1 of 2 keer uit moeten ’s nachts. Sinds dat zo is kunnen we ook weer wat meer hebben van elkaar en zien we er weer iets beter uit. Onze wallen zijn nu niet meer elke dag zichtbaar en dat is al een hele verbetering in onze gemoedstoestand
7 keer per nacht wakker…
Als baby wilde Puk al overal bij zijn. Voordurend keek hij om zich heen, zocht hij contact met mensen die hem passeerden. Ik moest hem echt thuis in bed leggen om hem te laten slapen, want slapen in de wagen ging het echt niet worden, daar was hij veel te nieuwsgierig voor. Hij heeft toen ook een tijd gehad dat hij niet langer dan 45 minuten achter elkaar sliep. Dat was in de maanden dat ik borstvoeding gaf. Daarom ben ik na 2,5 maand overgegaan op flesvoeding, daarna is hij wat beter gaan slapen. Maar 7 keer op een nacht wakker worden was heel normaal.
Slapeloze nachten
Die tijd was echt het heftigst. Ik was toen weer begonnen met werken, iedereen verwacht dat je lekker in het moederritme zit en dat de slapeloze nachten afnemen. Het gekke bij mij is, ik word niet moe van slapeloze nachten, ik maak juist meer adrenaline aan waardoor ik de moeheid niet voel en ik door dender in alle ideeen en activiteiten die nog moeten gebeuren. Wel fijn, ik hoefde niet bang te zijn dat ik achter het stuur in slaap viel, en niemand merkte aan mij dat ik de zoveelste nacht weer had doorgehaald.
Testen in het Slaapcentrum
Na 1,5 jaar ging het mis en viel ik in 2 weken tijd 2 keer flauw. Vanaf dat moment werd het tijd om echt actie te ondernemen. We kwamen in aanmerking voor een slaapcentrum waar ze testen op melatonine. En ondertussen hadden we contact opgenomen met een osteopaat gespecialiseerd in kinderen. Deze man, ik zou hem wel willen knuffelen… kreeg het voor elkaar dat hij nu nog maar 1 of 2 keer per nacht wakker word. Een hele verademing. ( toch nog een tip in deze blog 😉 ).
Ik heb me er bij neergelegd, zoals het nu is is het te doen. Puk is vrolijk, actief, eet en groeit goed en wij shinen ook af en toe weer. Het is het gewoon het karakter van mijn kind. Maar een tweede…. daar moeten we nog even niet aan denken.
