Vandaag is het dan zover, om 7:30 moeten we ons met Djurre melden in het ziekenhuis in Zwolle voor de operatieve behandeling aan z’n niet ingedaalde balletje, de ‘orchidopexie’. Djurre was tot gister nog een beetje verkouden, dus we waren wat bezorgd dat de operatie daardoor wellicht niet door kon gaan. Mijn man is namelijk op dit moment nog thuis en het verplaatsen naar een andere datum zou totaal niet fijn en handig zijn..
Ronald Mc Donald huis
Eenmaal aangekomen op de kinderafdeling begon het wachten.. We mochten in de ‘Ronald Mc Donald’ huiskamer gaan zitten, totdat we werden opgehaald voor een pre-operatieve uitleg. Ik vind het echt een mooi initiatief die Ronald McDonald huiskamer in het ziekenhuis. Superfijn dat we er die dag gebruik van mochten maken. Even geen witte ziekenhuismuren om ons heen. Djurre heeft er heerlijk kunnen spelen met al het speelgoed en had daardoor geen idee wat hem te wachten stond. Ook wij konden in een huiselijke omgeving nog even rustig een kopje koffie drinken.
Orchidopexie
Djurre moest nuchter zijn voor de orchidopexie operatie. Dat hield in dat hij vanaf 24:00 t/m de operatie niets meer mocht eten. Tot 2 uur voor de operatie mocht hij nog wel wat water drinken. Wat best een opgave was voor die kleine man, omdat hij maar al te graag een boterhammetje lust ’s ochtends.. Gelukkig heeft hij wel veel gehad aan z’n tandenborsteltje, waar hij zo nu en dan even wat op kon sabbelen. En natuurlijk konden we hem wat afleiden met veel knuffels van papa en mama.
Om half 10 liepen we met Djurre richting de afdeling met de operatiekamers. Uiteindelijk liep het allemaal iets uit en rond kwart over 10 liep mijn man mee met de verpleegster met Djurre op z’n armen voor de narcose. Ik bleef in de wachtkamer achter.
We hadden besloten dat ik bij het wakker worden van Djurre zou zijn na de operatie en niet bij het moment van de narcose. Natuurlijk ziet niemand graag hun kindje op die manier. Het is absoluut geen fijn gezicht als je kleintje onder narcose moet.. Mijn man ging met de verpleegster mee en was bij de narcose.
Jongetjesdag
Ik zat ondertussen met andere ouders in de wachtruimte, totdat onze partners terug zouden komen. Het was ‘jongetjesdag’ vandaag op de afdeling en in de operatiekamers. Er waren namelijk twee baby jongetjes van rond de 4 maanden oud, die ook onder het mes gingen. Waarvan ik begreep één jongetje een liesbreuk had. Zo zielig als ze nog zo klein zijn! Gelukkig weten ze er straks niks meer van.
Toen mijn man terugkwam in de wachtkamer, vroeg ik hoe het gegaan was bij de narcose. Hij zei dat het wel een lastig moment was en dat hij een liedje moest zingen, zodat Djurre ging slapen. Hij zei dat hij geen liedje wist en dat hij samen met de verpleegsters een liedje had zongen.
Op de verkoever kamer lag mijn kleine mannetje dan, aan allerlei slangetjes… wat een naar gezicht is dat. De operatie was achter de rug en gelukkig geslaagd. De arts die de operatie had uitgevoerd, zou zo nog even langskomen. Djurre had nog een kapje over zijn mond voor wat extra zuurstof. Hij was nog in hele diepe slaap en heb hem rustig wakker laten worden. Ondertussen kwam ook de arts langs en meldde dat alles zonder problemen wat verlopen.
Operatie niet ingedaald balletje
Tijdens de operatie heeft de uroloog een sneetje in de lies en onder in de balzak gemaakt. Via deze sneetjes is de de zaadbal opgezocht en vervolgens is deze weer vastgezet in de balzak. Bij Djurre lag het linkerballetje net over zijn buikvlies en die hebben ze dus weer terug geklapt. De sneetjes zijn gehecht met oplosbare hechtingen. Ik bedankte de arts voor de goede zorgen en konden met de verpleegster weer terug naar de kinderafdeling. We konden pas naar huis als we merkten dat Djurre goed geplast had, dus lieten hem even goed wat water drinken en mocht hij eindelijk even iets eten.
Ondertussen kwam de verpleegster een paar keer checken hoe het met onze kleine man ging. Ze verbaasde zich erover hoe snel hij al weer vrolijk kroop, opstond en lekker aan het spelen was. Normaal zijn kindjes nog een hele poos slap in de beentjes, meldde ze. Nou Djurre niet hoor! Die had zijn Duracelletjes al lang weer opgeladen! We waren blij om te zien dat hij nergens last van had.
Na een uur of anderhalf had Djurre eindelijk een plasje gedaan en konden we naar huis. We kregen nog wat instructies mee van de verpleegster. Zo mocht Djurre de komende twee weken niet in bad i.v.m. infectie gevaar en mochten we het ‘probleemgebied’ niet extra belasten door hem bijvoorbeeld op z’n loopfietsje te zetten.
Al met al waren we gesloopt na zo’n ziekenhuisdag en waren we blij weer thuis te zijn. De wondjes zijn intussen mooi genezen (al met al heeft dit toch nog wel even geduurd) Omdat er bij één van de hechtingen een stukje ‘wild vlees’ was ontstaan. Dat plekje is twee keer aangestipt door de huisarts en intussen is er niks meer van te zien. Afgelopen week hadden we nog een laatste controle in het ziekenhuis. Alles zag er weer keurig uit volgens de uroloog. We zijn opgelucht dat dit allemaal achter de rug voor Djurre en natuurlijk supertrots op ons sterke mannetje.
–
Bekijk ook de kinderkleding sale op Boyslabel >>
Meer babykleding >>
