Drie maanden na de geboorte van onze zoon zou ik weer aan het werk gaan. Toen het moment eenmaal daar was, was dat wel even slikken. Ondanks de enorm heftige en dubbele periode die we als familie en nieuwbakken gezinnetje hebben doorgemaakt, waren deze maanden voorbij gevlogen. Djurre voor de eerste keer overdragen aan de oppas vond ik daarom erg moeilijk. Eigenlijk was dat net op het moment dat je een beetje gewend bent aan elkaar. Ik wist dat hij in goede handen was, maar toch had ik het gevoel dat ik mijn kind ‘in de steek’ liet. Een uurtje later stuurde ik de oppas dan ook al een berichtje om te vragen hoe het daar ging.
Ik heb het erg naar mijn zin als verkoopster in een woonwinkel. Maar wil ook zoveel mogelijk genieten van het moederschap. Voordat Djurre geboren werd, werkte ik 4 á 5 dagen in de week. Nu Djurre geboren is, werk ik twee dagen en die combinatie bevalt me goed!
Dit omdat ik het heel belangrijk vindt om veel bij mijn kindje te zijn, en zoveel mogelijk van zijn ontwikkelingen mee te maken. Maar als vrouw wil ik ook onafhankelijk zijn en vind ik het belangrijk om in het ”werkproces” te blijven, ook al ben ik nu moeder.
In het begin vond ik het lastig om die juiste balans te vinden tussen werk en thuis. Nu ik eenmaal mijn draai gevonden heb, vind ik het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Eenmaal thuis is het dan ook extra genieten van de tijd samen met mijn kind.
Mama zijn is een fulltime baan
Momenteel geef ik nog borstvoeding, op het werk kolf ik daarom tussen de middag. Ik probeer dit nog een paar weken vol te houden en dan vind ik het mooi geweest. Ik vind het super dat dit zo kan op het werk. Ook ben ik écht trots op mijn lijf, dat het nog steeds zo goed gaat.
Omdat mijn man kapitein is op de zeevaart, is hij veel weg van huis. Dat betekent dat ik er wat betreft de zorg van Djurre, vaak grotendeels (weken) alleen voor sta. Als mijn man vaart, dan past oma twee dagen in de week op. Als hij weer thuis is, neem hij uiteraard de dagen dat ik aan het werk ben, de zorg op zich. Zo kom ik (voor zover dat kan) ook weer een beetje tot rust, want het is behoorlijk pittig in je eentje voor zo’n klein hummeltje zorgen. Ook de gebroken nachten hakten er behoorlijk in. Respect voor alle single mama’s of voor degene die in hetzelfde ‘schuitje’ zitten als ik. Het wordt behoorlijk onderschat, maar mama zijn is gewoon een fulltime baan op zich! Maar ook zeker de meest dankbare óóit.
