De standaardvraag die familie en vrienden de laatste maanden stelden was resoluut; “En, loopt ze al?”. Hierbij verwijzend naar onze dochter die “elk moment zou kunnen beginnen stappen” sinds ze 1 jaar werd.
Lees ook: de eerste loopschoentjes >>
Babyslofjes die je kleintje niet uitkrijgt! >>
Loopt ze al??
Charlotte is ondertussen 15 maanden en is een vinnige meid. Kruipen deed ze rond ongeveer 8 maanden, waarbij ze eerst een aantal weken als een zalmpje spartelde vooraleer ze zichzelf ook effectief kon verplaatsen. Aan enthousiasme geen gebrek. De laatste maanden kon ze zich ook al flink optrekken aan een stoel, de salontafel of enig ander object. Ook kon ze zich hierbij stapvoets verplaatsen, maar telkens met minstens één handje (liefst twee) dat een houvast nodig had. Zodra ze die houvast voelde wegglippen, liet ze zich vanzelf vallen. Ze was duidelijk nog bang en onzeker.
De eerste stapjes!!
De laatste weken liep Charlotte al heel vlot aan de hand, en vorige week ging ze vanzelf rechtop staan zonder enige houvast. Ze werd hierbij luid toegejuicht door haar vader en ikzelf, die haar avonturen vol trots op de voet volgden. En enkele dagen later was het zover. Plots, uit het niets, durfde ze haar veilige houvast lossen en stapte ze wankelend een paar passen verder. Woorden kunnen niet omschrijven wat een ouder op dat moment voelt. Ontroering en fierheid vulden mijn ogen met kleine geluktraantjes. En tegelijkertijd kwam ook het besef dat er weer een periode voorbij was. De babyperiode is nu definitief gepasseerd. Onze schat is nu heel duidelijk een echt kindje, dat volop de wereld ontdekt.
Elke dag stapt ze weer wat langer en wat verder. En ze geniet er zo erg van. Net zoals wij. Het is een hele fijne periode en het is duidelijk dat ze trots is op wat ze kan en daar voldoening uithaalt. We happen even naar adem en genieten van deze mooie periode, vooraleer het volgende sprongetje zich weer aandient 😉
