Kraamtranen; Nadat je een bevalling hebt gehad ben je best in de war, dat kan natuurlijk ook op een geweldige manier zijn. Zo blij dat je je kindje nu in je armen hebt en dat je kan gaan genieten. Maar je beseft je opeens dat dat kindje eerst nog in je buik zat en voelde je het af en toe schoppen of wat bewegen. Oh wat genoot ik daar toch van, ondanks een vreselijke zwangerschap. De eerste uren en dagen ben je zo blij en wil je je kindje alleen maar bij je hebben en alleen maar knuffelen. Ik weet nog wel als iemand vroeg: ‘mag ik hem even vast houden?’ dat ik dacht; ‘nou nee, liever niet’.
Trots op je baby
Als je je baby ziet, hoe knap hij is en hoe tevreden hij er bij ligt, of dat je baby heerlijk aan het drinken is. Wat maak dat als mama zijnde je trots, de tranen liepen soms over m’n wangen als ik naar mijn knappe baby keek. Hoe trots ik op hem was hoe hij alles deed. Elke keer als ik daar over nadacht liepen de tranen over m’n wangen. Als de kraamhulp vroeg: hoe heeft hij vannacht geslapen? En ik in trots kon vertellen hoe goed hij het deed, je kan het al raden; liepen de tranen over m’n wangen.
Op een dag vroeg ik me af waar die tranen vandaan kwamen. Ik ben nooit een jankbal maar nu was ik om alles aan het huilen. Als iemand me liet schrikken liepen de tranen al over m’n wangen. Als iemand met een lief cadeautje kwam moest ik al huilen.
Alles wat ik lief of leuk vond, daar moest ik om huilen. En het rare was; ik vond eigenlijk alles leuk op die momenten. Op een dag was de verloskundige er en vroeg ik haar hoe dat allemaal kwam. Ja, ik had best een zware zwangerschap gehad en heb eigenlijk meer in het ziekenhuis gelegen dat dat ik thuis was. Natuurlijk dacht ik er wel over na dat dat de reden kon zijn. Maar schoof dat eigenlijk een beetje opzij. Ik ben toch een stoere dame? Weg met die tranen, die zijn helemaal niet nodig.
Kraamtranen!
Mijn verloskundige legde uit dat dat met hormonen te maken had. Dat begreep ik heel goed want wat er allemaal in je lichaam gebeurt is niet niets, natuurlijk. Ze vertelde me dat het na een paar weken wel weg zal zijn. Ik moest me niet schamen voor de kraamtranen zei ze, laat ze los. Lekker huilen en laat zien wat voor een trotse mama je bent. Ze had gelijk! Lekker die tranen laten stromen en gaan met die banaan. Heel raar maar het hielp, zelfs bij GTST zat ik te huilen. En ook om Koffietijd moest ik huilen, wat een raar mens ben ik hè? Want hoe kan je nou bij Koffietijd gaan huilen? Ik snap er zelf ook geen zak van. Maar het hielp als ik mijn kraamtranen liet gaan, ik voelde me daarna veel beter.
Na een aantal weken ging dat al een stuk beter. Mijn advies aan lieve mooie mama’s met prachtige kindjes: laat je tranen stromen, laat ze gaan (net als Elsa van Frozen doet).
Lees ook: back in shape na je bevalling >>
Lees ook: ‘ik ben een kijk-uit-moeder’ >>
