“Wat zie je er moe uit”, merkte iemand pas tegen me op. “Ja dat ben ik al 11 maanden” antwoorde ik gekscherend. Het is natuurlijk niet waar dat ik al 11 maanden elke dag zo moe ben. Al zijn de avonden dat ik niet tot 22.00 uur wakker kon blijven niet meer te tellen 😉 Ik moest denken aan één van de mamabloggers die ik volg op social media. Zij deelt veel van al haar struggles in het moederschap. Onlangs gaf ze aan dat ze ook berichten in haar inbox krijgt dat ze niet zo moet klagen. Dat ze dit of dat moet doen, of zus of zo.
We delen meer dan ooit op Social Media
Dit zette mij aan het denken. Want enerzijds leven we in een tijd waarin er meer dan ooit gedeeld wordt over het moederschap/ ouderschap. En hoewel social media erom bekend staat dat alleen de mooie kanten van het leven gedeeld worden merk ik dat ook vaak de real life gedeeld wordt. En dat is voor de deler fijn om te delen en voor de lezer fijn om te lezen als herkenning.
Is altijd wel altijd zo fantastisch?
Maar anderzijds heb ik het gevoel dat vooral veel moeders denken dat ze alles fantastisch moeten vinden en alleen maar die spreekwoordelijke roze wolk moeten ervaren.
Ben ik een zeur?
Dit zette mij aan het denken, want ik kan voor mijn gevoel soms ook best klagen of hoe je het ook wilt noemen. Ben ik dan gelijk een zeur?
– Ben ik een zeur als ik het gevoel heb structureel moe te zijn. Noëlle is 11 maanden, slaapt deels van de nachten 10 – 12 uur door en nog zat ik om 20 uur op de bank soms te vechten tegen de slaap.
– Of als ik voor de 485e keer mamaaa hoor en de ochtend nog niet eens voorbij is.
– Of als het huis ontploft is met speelgoed en kruimels terwijl het een paar uur daarvoor zo op funda kon
– Of als ik nooit eens een moment voor mezelf lijk te hebben en me soms een robot voel die elke dag hetzelfde riedeltje afwerk.
Oké de opsomming hierboven is met een knipoog geschreven. Maar eerlijk is eerlijk, het ouderschap kan ontzettend vermoeiend zijn. Zowel lichamelijk als mentaal. En af en toe daarover klagen als uitlaatklep is gewoon ontzettend lekker.
Klagen met humor
Ik vind het wel belangrijk dat het af en toe is om geen klaagmajoor te worden. En nog belangrijker dat het met de nodige humor gebeurt. Dat maakt ten slotte alles leuker.
Wat ik wel even goed vind om te benoemen dat het belangrijk is om het verschil te zien tussen gewoon even klagen en van je afzeiken, en eerlijk zijn over het ouderschap.
Je gevoel delen maakt alles lichter
Als om wat voor reden dan ook het ouderschap je echt (even) te zwaar valt, zeg het vooral. Het opkroppen van emoties is nooit goed en erover praten, als is het alleen maar om te delen, maakt vaak dat je je letterlijk lichter voelt.
En voor alle andere situaties, lekker blijven klagen. Maar niet te veel want dat wordt ook vervelend, als ik dan even mag klagen 😉
LEES OOK: