Mijn drie kinderen waren nogal gehecht aan de fles. Waren nogal lui als het gaat om het zelf vasthouden van de babyfles en de overgang naar het drinken uit een beker. Ze lurkten dus lang uit een babyfles met speen, wat natuurlijk niet echt goed is voor de ontwikkeling van onder andere de kaak- en kauwspieren. Alhoewel er op een gegeven moment toch aardig werd gekauwd, op de speen weliswaar, en bleek de daarbij ontwikkelde zuigkracht dermate goed ontwikkeld dat de spenen in no-time aan gort waren. Daar leg ik dan ook meteen de grens. Tijd voor de volgende stap!
Die eeuwige discussie: Borstvoeding of Flesvoeding >>
Stap 1: Kies de juiste babyfles
Bij de eerste hebben we, zoals veel ouders, een ware zoektocht gehad naar dé juiste babyfles. Ons meisje had last van een maagklepje dat niet wilde sluiten, dus ze kreeg flink verdikte voeding. Uiteindelijk bleek de S-fles met een 3-standen speen van Difrax de enige die hier tegen opgewassen bleek. De ergonomische vorm van de fles is speels. Het heeft een anti darmkrampjes en vacuüm systeem én het is verkrijgbaar in verschillende hippe kleuren. Het oog wil ook wat!
Stap 2: Fles grip vanaf 6 maanden
Normaliter, behalve dan bij mijn luie kinderen, houden baby’s al vrij snel de fles zelf vast wanneer ze aan het drinken zijn. Vanaf 6 maanden kun je er voor kiezen om handgrepen voor de S-fles aan te schaffen die je heel eenvoudig bevestigt. Wanneer je kindje goed kan zitten is een handgreep fles ook een optie. Door een opening in het midden van de fles kan je kindje de fles gemakkelijk zelf vasthouden.
Stap 3: De tuitbeker vanaf 9 maanden
Vanaf een maand of 9 is een tuitbeker de volgende stap. De kinderhandjes hebben de handvatten al snel gevonden en de harde tuit voorkomt doorbijten. Aan de binnenkant, of onderkant, van de tuit zit een antileksysteem dat in twee standen gezet kan worden: snelle of langzame toevoer. In het begin zal je kindje nog moeten wennen aan de iets snellere toevoer van vloeistof en is het wellicht beter deze op langzaam te zetten zodat hij/zij zich niet verslikt. De tuitbeker is uiteraard anti lek. Persoonlijk vind ik dat erg belangrijk want de kleine draakjes slepen die bekers overal mee naar toe en belanden meestal niet op de correcte manier op tafel, maar eerder ondersteboven in de bank of op de vloer. Als moeder heb jij geen zin om er continu met een dweil achteraan te lopen.
Stap 4: Rietbeker en pakjeshouder vanaf 12 maanden
De dreumestijd staat vaak in het teken van knoeien en morsen als het gaat om leren eten en drinken. Om de overgang wat te versoepelen, voor zowel moeder als kind, heeft Difrax enkele handige hulpmiddelen. Zoals een rietbeker. Het zachte anti lek rietje zorgt ervoor dat er enkel toevoer is bij zuigkracht en sluit zich af wanneer er niet aan gezogen wordt. Toch handig dat de beker niet leegloopt wanneer deze weer ergens tussen het speelgoed ligt 😉
In vrijwel elk keukenkastje van moeders met jonge kinderen is wel een pakjeshouder te vinden. Ideaal voor wanneer je op pad bent en pakjes drinken voor je kroost meeneemt. Want probleem nummer 1 bij een dreumes is de (vooral fijne) motoriek, en vooral het ontbreken daarvan. Hup, ze knijpen in het pakje en ze zitten helemaal onder de sap (want het rietje staat uiteraard hun richting op). Dat voorkom je heel handig met zo’n houder.
Momenteel maak ik voor de jongste gebruik van het oefenbekertje. Je kunt deze inzetten vanaf 6 maanden volgens Difrax. Nou, daar was mijn ventje nog lang niet aan toe. Nu zijn motoriek een beetje verbeterd is, durf ik het met zijn 2 jaar wel aan. Zo leer ik hem zelfstandig drinken en kan ik door de inkeping zien tot hoever de vloeistof reikt om overstromingen te voorkomen. En natuurlijk de bekende kreet van moeders: ‘De beker met twee handjes vast houden!’
Tip: Laat de ontwikkeling van jouw kindje leidend zijn in de stappen die je neemt. Maar probeer hem of haar wel te stimuleren in het zelf leren drinken.
