Het is 9 uur ‘s ochtends. Noëlle van vijf weken ligt lekker tegen me aan uit te buiken van haar flesje. Daniël van drie is lekker winkeltje aan het spelen. Ik hoor hem een verantwoord boodschappenlijstje maken. Spruitjes, sperziebonen, wortels, melk. Oké vooruit, en ook chips. Om me heen zie ik een opgeruimd huis. Iedereen heeft ontbeten en is aangekleed. Ik geniet even heerlijk van dit moment.
Mom life
Dit klinkt als het perfecte plaatje, maar zo relaxed is het absoluut niet altijd. En dat hoeft ook helemaal niet. Ongeveer twee weken geleden had ik niet verwacht er nu zo bij te zitten.
Opnieuw in de babyfase en de combinatie van baby en peuter viel me erg tegen. Ik was tegen beter weten in veel aan het googelen naar wanneer het makkelijker zou worden. Denk aan zoektermen als: wanneer slaapt een baby ongeveer door, wanneer komt er meer ritme in de voedingen et cetera.
Alles perfect willen doen
Daarnaast wilde ik alles perfect doen: een schoon huis, tijd voor beide kinderen en me zo fit mogelijk voelen. Onbegonnen werk natuurlijk. Ik kwam dan ook tot de conclusie dat ik me hier alleen maar gek mee maakte.
En ik vergat te genieten van de mooie momenten. Want die mooie momenten zijn er absoluut. Ook al is het leven met een baby en een peuter gedurig zeker pittig, vermoeiend of frustrerend.
Afspraken gemaakt met mezelf
Om het mezelf zo makkelijk mogelijk te maken heb ik twee weken geleden een aantal afspraken met mezelf gemaakt. Hier herinner ik mezelf aan als ik er even klaar mee ben. En wellicht kunnen jullie hier ook tips uit halen.
- Laat emoties toe. Zeker in de eerste weken na de bevalling is het volledig normaal om je emotioneel te voelen. Laat die huilbui gewoon maar komen want het lucht echt op.
- Ga naar buiten! Want iedereen weet: frisse lucht is gezond en geeft energie. Als het weer het ook maar even toelaat probeer ik de frisse lucht op te snuiven en van het zonnetje te genieten. Noëlle in de wagen, Daniël op zijn plankje en gaan. Zit een wandeling er even niet in kan de tuin in ook genoeg zijn.
- Loslaten! Dit is echt key in een leven met kleine kinderen en best moeilijk voor een control freak als ik. Om toch wat controle te hebben maak ik wel elke dag gebruik van mijn favoriete to do lijstjes. Echter maak ik ze zo beperkt mogelijk met dingen die echt moeten gebeuren. Denk aan eten koken of wassen. De dingen die later kunnen, denk aan dweilen of ramen zemen, komen later wel. Dit helpt mij om rust in mijn hoofd te creëren. En heel eerlijk, waar hebben de kinderen meer aan? Een relaxte mama en een wat minder opgeruimd huis. Of een drukke mama die altijd aan het schoonmaken is maar minder aandacht voor de kinderen heeft. Ik denk dat, dat antwoord wel duidelijk is.
Spitsuur tips
Tip voor het spitsuur ’s avonds. Kies gerechten die je kunt voorbereiden. Ovenschotels en de slow cooker zijn mijn favoriet. Restjes uit de vriezer of onszelf uitnodigen bij (schoon)ouders gebeurt ook regelmatig.
- Pak rustmomenten, als het kan elke dag. Het voordeel van een baby is dat ze overdag nog veel slapen. Ik merk dat er verschillende dingen zijn waardoor ik tot rust kom. Lekker met een kop thee op de bank zitten terwijl Daniël zit te spelen. Een wandeling maken. Of als ik heel moe ben even slapen, mits ik opvang voor Daniël heb. Slapen op de bank is trouwens ook heerlijk met Noëlle tegen me aan. En heel cliché, die tijd is echt zo voorbij.
- Onderneem iets alleen met je peuter. Toen Noëlle net geboren was had ik bedacht dat ik Daniël regelmatig even naar (schoon)ouders zou doen om meer rust te hebben. Zeker in de tijd van lockdown en hij dus niet naar de opvang kon. Tot het moment in week 2 dat Daniël zich helemaal tegen me keerde. Alle veranderingen en de hoeveelheid aandacht die Noëlle kreeg waren even teveel voor hem. Toen heb ik besloten dat ik af en toe Noëlle wegbreng zodat ik echt iets alleen met Daniël kan doen. En het enthousiasme en de lieve knuffels die dat oplevert zijn echt goud waard.
- Het is een fase. Tja het grootste cliché als je het mij vraagt. Als het weer een moment is dat Noëlle niet stil wil worden , Daniël moe en zeurderig is, en ikzelf hierdoor ook chagrijnig wordt. Dan bedenk ik maar: alles is een fase, en deze dag gaat ook weer voorbij.
- En om af te sluiten waar ik ook mee begon: GENIET! Van Daniël die zijn armpjes om mijn benen slaat en zegt: “ik vind jou lief”. Van Noëlle die haar eerste lachje laat zien. Van Daniël die zonder problemen zijn bord leeg eet. Van Noëlle die snel heerlijk tegen je aan in slaap valt. En zo nog veel meer. Geniet van de mooie kleine dingen van het leven die toch zo groot zijn.
