Maken wij het onszelf te moeilijk?

In 1948 waren de meeste getrouwde vrouwen huisvrouw en maakte thuis lange werkdagen om hun vaak grote gezinnen er goed verzorgd bij te laten lopen. De man verdiende het geld en het was de taak van de vrouw om goed voor haar man te zorgen. Het klinkt nu ongelofelijk, maar de getrouwde vrouw in Nederland kon hier tot 1956 niet over onderhandelen. Alleen single vrouwen werkten om hun eigen brood te verdienen. werk en kinderopvang

Rond 1960 verdween deze rolverdeling geleidelijk. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw zijn de taken binnen het huishouden niet meer standaard ingedeeld. Van mannen wordt meestal verwacht, dat zij ook taken in het huishouden en kinderverzorging op zich nemen, een mooie ontwikkeling vind ik. De vader van tegenwoordig is voor je kind niet meer de vreemde man die op zondag het vlees snijd en de moeder van tegenwoordig krijgt de kans om zichzelf te ontplooien.

Hoe combineer je werk en kinderopvang

Maar soms kan het ons ook teveel worden. Want hoe hou je in hemelsnaam alle ballen in de lucht? Feit is dat we nog steeds maar 1 lichaam hebben die maar op 1 plek tegelijk kan zijn. Om het maar niet over de nodige moeder-werk schuldgevoelens te hebben.

Maken wij het onszelf te moeilijk? Dat we voor onze kinderen willen zorgen, maar ook succesvol willen zijn op werk, naar onze dierbaren toe en ook nog eens op social media?

Het lijkt erop dat de vrouwen vroeger minder stress aan hun hoofd hadden; ze maakte zich echt niet druk of haar traktaties wel instagram-waardig waren. Ook hoefde ze zich niet druk te maken of haar kind niet te lang op de iPad zat en over voeding hoefde ze ook niet na te denken, E-nummers en suikers waren namelijk volledig geaccepteerd.

Combineren werktijden

Ikzelf ben heel tevreden met mijn baantje als tandartsassistente. Maar ik ben dan ook bevoorrecht met heerlijke werktijden. ( 2 tot 3 dagen in de week, van 9.00 tot 15.30 ). Dagen waarop ik niet hoef te koken omdat we altijd kunnen mee-eten met de opa’s en oma’s waar Puk die dag dan is. En omdat ik zo vroeg klaar ben is er ook nog tijd om even snel een stofzuiger door het huis te halen of om een was te draaien. Dat is weleens anders geweest, hiervoor had ik een baan waar veel van me gevraagd werd en ook de reistijd viel tegen. Hoe leuk ik het werk ook vond, ik werd er geen leukere moeder/ partner door en heb er toen voor gekozen om iets anders te gaan zoeken, iets wat beter bij mijn gezinsleven past.

Ikzelf vind het heel leuk om te werken, ik denk dat het veel belastender is als je met tegenzin naar je werk moet, of als je thuis niet gesteund word door je partner.

Mijn vriend werkt 40 tot 54 uur in de week. Ik mag er niet vanuit gaan dat hij daarna ook nog eens het huis van boven naar beneden schoonmaakt. Ik heb liever dat hij savonds van Puk kan genieten. In het weekend doen we boodschappen en ook is hij niet te beroerd om de vuilniszak weg te gooien of de vaatwasser uit te ruimen.

Puk gaat 1 keer in de week naar mijn schoonouders, 1 keer in de week naar mijn ouders en in de weken dat ik 3 dagen werk naar een gastouder. De gastouder hebben we heel secuur uitgekozen, ze is aangesloten bij een gastouderbureau heeft ehbo-cursussen gevolgd, woont in een verzorgd huis wat aan bepaalde eisen moet voldoen om het kids-proof te maken en heeft maar een klein aantal kindjes per dag. Ook stuurt ze me ( net als de oma’s ) foto’s van wat Puk aan het doen is en ze houd een boekje bij met wat hij gegeten heeft, hoelang hij geslapen heeft en wat ze gedaan hebben.

Lees ook de ervaring van een thuisblijfmoeder >>

Huisvrouw

Ik ben blij dat ik niet zoals de vrouwen vroeger heel de dag boontjes hoef te doppen, maar dat ik die gewoon uit het zakje zo in de pan schut. Dat ik niet met mijn handen de katoenen (poep)luiers hoef uit te wringen, maar dat ik hem om de paar uur zo een nieuwe luier aantrek. En dat ik de keus heb om als vrouw te mogen werken…. dat zijn dan weer de gemakken van deze tijd.

werk en kinderopvang