Je kunt er niet meer omheen, vooral niet nu er in Nederland inmiddels twee gevallen bekend zijn. Het Coronavirus. Wat in China begon heeft in mum van tijd ons kleine Kikkerlandje bereikt. En hoe voel ik mij daar als moeder nu onder?
Toen het nog ‘ver weg van mijn bed show’ was maakte ik me er niet heel druk om. Op de site van het RIVM las ik me wat in en merkte dat het tot nu toe alleen dodelijk was geweest in China en vooral voor oudere mensen en mensen met longproblemen gevaarlijk is.
Dan hoor ik dat het virus in Italië de kop op duikt en denk ik wel even, goh dat is dichtbij. Toen ik gisterenavond hoorde dat in Nederland de eerste patiënt zichzelf heeft gemeld werd het toch wel even heel dichtbij!
Hoewel het natuurlijk een kwestie van tijd was dat het ons land zou bereiken en ik vind dat er in de media behoorlijke onrust wordt gezaaid ben ik toch ergens van mening dat ik met dit virus iets meer spanning voel dan met een griepje.
Ik denk ook niet dat je die twee met elkaar kunt vergelijken, waarom worden mensen anders opgenomen en in quarantaine geplaatst?
Het Coronavirus bij kinderen
Wat ik vooral spannend vind is; wat kan het voor mijn dochter betekenen? Ik kan namelijk (ook op de site van het RIVM) niet veel vinden over het Coronavirus bij kinderen. Of het effect daarvan. En dan ben ik dus wel een beetje onrustig.
Ik vergeet namelijk nooit meer de meningokokken epidemie jaren geleden, waaraan kinderen dus daadwerkelijk overleden. Heel even voel ik dan onrust in mijn lichaam en probeer ik mijn zinnen te verzetten.
Ik denk namelijk dat de media het voor ons groter maakt dan dat het is. Begrijp me niet verkeerd, dit virus kan echt oprecht levensgevaarlijk zijn voor mensen met een mindere gezondheid. Echter ben ik wel van mening dat de gezondheidszorg in Nederland goed ontwikkelt is en we patiënten toch goed kunnen behandelen.
Tevens houd ik qua informatiepunt alleen maar de site van het RIVM aan. Op die manier lees je alleen feiten en geen fictie. Ook veel gestelde vragen kun je daar terug vinden.
Wat ik verder doe? Observeren!
Aangezien ik in Brabant woon en we carnavallen en mensen van heinen en ver dit hier komen vieren bestaat de kans dat iemand in de kroeg dit virus wellicht ook al heeft bijgedragen. Of ik meteen naar de dokter ren als ik moet hoesten of koorts krijg? Nee, maar wellicht dat ik wel een telefoontje geef na een aantal dagen. Wat er dan moet gebeuren is aan hen!
Met betrekking tot mijn dochter, daarmee neem ik wel minder risico. Zij speelt op een kinderdagverblijf, daar zijn vast en zeker kinderen die op vakantie gaan gedurende de voorjaarsvakantie. En hoewel dat niet wil zeggen dat één van die kinderen (of ouders) het virus ergens heeft opgedaan ben ik wel alerter wanneer mijn kind de symptomen van griep vertoont. Ik zal voor haar toch wel sneller een belletje naar de huisarts doen.
Verder kun je niets doen
Verder denk ik dat je niets kunt doen. Je kunt je moeilijk opsluiten en iedereen mijden. Dat is onbegonnen werk! Zorg dat je betrouwbare bronnen als leidraad gebruikt en hun tips opvolgt. En bij vragen gewoon de juiste instantie benaderen. Beter als onwetend en zenuwachtig rond blijven lopen.
Uiteindelijk waait (letterlijk) dit virus ook wel weer over, hopelijk met een beperkt aantal slachtoffers of beter gezegd; geen!
Dus hoewel ik ergens merk dat ik dit virus spannend vind probeer ik ook mijn hoofd koel te houden en door te gaan in het normale. Er vanuit gaande dat we goed op de hoogte worden gehouden door de overheid en bijbehorende gezondheidsinstanties.
Liefs,
Pauline
Wat doe jij eraan om het Coronavirus buiten de deur te houden? En ben jij bang voor de gevolgen en wat het kan doen?
LEES OOK:
