‘Heet ie echt Pinda?’ krijg ik vaak te horen. Of wel twee keer ‘hoe heet ie nou echt?’ Nou de favoriete knuffel van Jippe heet Pinda de Panda. Is niet zo raar hoor vind ik zelf. Sowieso bekt het lekker en Jippe is ook een beetje een pinda hihi. Ik ben een Indo (mijn vader is Indisch en mijn moeder Nederlands) en Jippe is daarmee ook een kwart Indisch. Wel heel grappig is dat mensen die ons niet kennen vaak zeggen dat Jippe zo ‘donker’ is (met bijna blond haar haha) en dan leg ik uit hoe het in elkaar zit en dat hadden ze dan niet verwacht.
Maar weer even terug naar Pinda. Deze panda (voor een paar euro bij de Ikea ooit gekocht) is echt de favoriet van Jippe. Aan de ene kant kan ze niet zonder hem, aan de andere kant is het geen probleem als ie een keer niet mee is of niet in bed ligt. Een keer bij een logeerpartijtje bij opa en oma waren we Pinda vergeten, maar toen we zeiden dat ze nog andere knuffels had, was het ook geen probleem. Maar als Pinda wel mee is, dan moet ie overal mee; in de auto, in de draagzak, in de draaimolen, aan tafel en Pinda doet zelfs mee met de peutergymles. De panda heeft al door tunnels gekropen, op een bank gebalanceerd en ook meegedaan met koprollen. Arme panda, arme knuffel zou je bijna denken. Toch denk ik dat ie het wel gezellig vind haha. Je merkt nu zelfs dat Jippe meer haar fantasie met Pinda gaat gebruiken. Als ik vraag of ze haar boterham op wil eten, dan antwoordt ze soms ‘nee, is van Pinda’ en dan mogen we het stukje brood niet meer aanraken. En van de week mocht ze van mij het kastje niet meer open maken waar de chocola ligt, ze had al er al eentje op. Toen bedacht ze een slimme list. Ik zag ineens het kastje weet open gaan. Dus ik zei, ‘nee Jippe dat kastje mocht je niet meer open’. Kijk ze me brutaal aan en zegt ‘nee, hand Pinda’. Ik kijk en ik zie dat de poot van de panda op het handvat ligt van het kastje. Heel slim, maar daar trapte ik niet in haha.
Gelukkig is Pinda de Panda geen vies vodje. Hij wordt wel steeds leger als knuffelbeer, maar hij mag wel in de wasmachine. Dus regelmatig maakt de beer een ritje en komt er weer heerlijk schoon en geurend uit. Als ik ‘m er dan uit haal, dan schatert Jippe het al weer uit; ‘ja, mijn Pinda schoon’ en omhelst ze hem weer. Van mij mag Pinda nog wel even blijven, wel gezellig zo in huis ;-).
Esther
