Sinds kort is onze jongste zoon Tobias 1 jaar. Ik kan gerust zeggen dat het een roerig jaar is geweest. Zijn grote broer Florian van bijna 3 was een slechte slaper als baby en mijn man en ik hebben tijdens mijn tweede zwangerschap regelmatig opgemerkt dat het niet veel erger kon worden. Wel dus.
Tobias kwam vlot ter wereld maar het duurde even voordat hij op temperatuur was. Eenmaal thuis lukte het aanleggen best goed. Ik was deze keer voorbereid op direct met kolven beginnen omdat bij Florian de voeding niet goed op gang kwam. Aan de borst leek Tobias altijd hongerig, terwijl hij na een paar slokken drinken in slaap viel. Ik was zo de hele dag bezig met voeden, want kolfde ook nog om de productie op gang te houden. De nachten waren prut, elke voeding begon met een huilbui (van hem, soms ook van mij). We waren vaak 1,5 uur bezig met een voeding. Met wat pech zaten we de hele nacht beneden omdat Tobias alleen op onze borst sliep.
Na 3 maanden bleek dat het arme mannetje verborgen reflux had. Zijn voeding kwam omhoog, irriteerde de keel en slokdarm en doordat hij de zure boel weer doorslikte, werd de boel nog pijnlijker. We zijn de voedingen gaan indikken met Johannesbroodpitmeel en dat werkte prima tegen de reflux. Hij dronk opeens een fles leeg in plaats van maar 80cc per keer! Beetje jammer dat het ook voor enorme verstopping zorgde. Gelukkig bleek dat, na een aantal middelen uit te hebben geprobeerd, op te lossen zijn met zakjes poeder. ‘Poepspul’ noemden we het en wat waren we er blij mee!
Slapen gaat nog altijd niet geweldig, hij is vaak 4 keer per nacht wakker maar met een slokje water en een speen slaapt hij meteen weer verder. De reflux is over en met een beetje mazzel slaapt hij binnenkort net zo vast als zijn grote broer. We blijven optimistisch!
Tjitske
