De laatste weken zwanger

8 juli 2018

Het einde van mijn zwangerschap komt in zicht. De laatste weken zwanger zijn nu definitief ingegaan. Van de ene kant lijken de laatste weken eindeloos lang te duren, maar van de andere kant gaan ze ook super snel!

Lees ook: bevallen  doe je zo >>

De laatste weken zwanger

De bevalling komt steeds dichterbij en langzaamaan krijg je steeds meer nieuwsgierige appjes om te peilen of je niet al bezig bent met bevallen. Wanneer je op pad bent voor boodschapjes spreken steeds meer vreemden je aan; ‘Weet je wel zeker dat het er één is?’ ‘Wat een flinke mooie buik, dat duurt niet lang meer’ en ‘Geniet er nog even van’ zijn veel gemaakte opmerkingen in de laatste weken. Ook gaan mensen vragen of je op ziet tegen de bevalling.

Die vraag begin ik mezelf nu ook steeds meer te stellen. Nog steeds ben ik van mening dat alles komt zoals het komt en onze kleine meid er hoe dan ook uit moet, maar nu ik voor het eerst oefenweeën ervaren heb krijg ik het af en toe toch wel even wat benauwd. Aangezien dit mijn eerste bevalling gaat zijn heb ik eigenlijk geen benul van wat me te wachten staat en welk pijntje wat moet gaan voorstellen. Natuurlijk heb je hier talloze forums over en de verhalen van vriendinnen, maar ik kan me er gewoon simpelweg geen voorstelling van maken. Zelfs na een uitgebreid verhaal van mijn verloskundige met de nodige plaatjes erbij blijft het voor mij een vraagteken.

Dat het pijn gaat doen is een vast gegeven en zeker nu ik af en toe de oefenweeën heb mogen ‘opvangen’ twijfel ik daar absoluut niet aan. Deze zo genaamde oefenweeën vond ik namelijk al niet echt aangenaam en zij zijn slechts een voorproefje.

laatste weken zwanger, einde zwangerschapWachten op de bevalling

Daarnaast de vraag; ‘Wanneer gaat het gebeuren?’. In mijn hoofd starten alle bevallingen in de nacht en ben ik overdag ‘veilig’. Geen idee waar ik dit op baseer, maar het is natuurlijk onzin! God weet sta ik in de supermarkt mijn vlees voor de barbecue van vanavond in te slaan en mag ik beginnen met het opvangen van de eerste weeën. En dan de vliezen. Breken deze meteen? Of wat als ze heel lang niet breken en mijn weeën regelmatig zijn?

Toch wil ik nu ook niet twee weken lang alleen maar thuis gaan zitten. Want die twee weken kunnen er met gemak ook vier worden. Autorijden doe ik eigenlijk al niet echt meer simpelweg omdat mijn buik in de weg zit, maar een keer wandelen of fietsen naar het dorp probeer ik nog wel dagelijks te doen. Vooral voor mijn bekken is dat beetje bewegen goed, maar ik neem wel steeds meer in mijn achterhoofd mee dat ik wel eens een natte broek zou kunnen krijgen onderweg.

Bevallen in de auto

Mijn vriend heeft net een nieuwe auto en is als de dood dat de bevalling daarin gaat gebeuren. We hebben de nodige voorzorgsmaatregelen maar vast genomen en een zeiltje in het dashboardkastje gelegd, maar het is nu ook weer niet zo dat we iedere rit dat zeiltje uitvouwen en ik daar maar op ga zitten. Dus wanneer moet je wat in godsnaam doen?

En dan heel raar maar waar is mijn laatste dagelijkse breinbreker of ze het goed blijft doen. Wanneer ze voor mijn gevoel te lang rustig is ga ik haar ‘vervelen’. Ik wil haar voldoende blijven voelen, dat stelt mij gerust. Natuurlijk heb ik nu, zeker tijdens de laatste weken zwanger, iedere week controle bij de verloskundige in plaats van om de week, maar ik vind het nog steeds niet vanzelfsprekend allemaal.

Nieuwsgierig naar de baby

Toch wint mijn nieuwsgierigheid het tot nu toe nog steeds van de ‘angst’, want oh oh wat ben ik benieuwd naar onze kleine meid!! Ik wil weten hoe haar snoetje eruit ziet, hoe ze lacht en hoe ze huilt, of ze net zo beweeglijk is als in mijn buik, hoe de gekochte en gekregen kleertjes haar staan en ga zo maar door. Ik wil haar vastpakken en knuffelen en trots door het hele dorp paraderen.

Wanneer ik die gedachtes heb kan het me niet snel genoeg gaan! Morgen tik ik de 38 weken aan, en hoewel ik weet dat het beter is als ze zelfs wat langer blijven zitten mag ze zichzelf wat mij betreft morgen melden. We zijn er klaar voor, ondanks dat ik nog kleine dingen heb die ik wil afmaken voordat ze komt. Ik heb er geen rust meer voor en mijn lichaam laat me ook steeds meer in de steek. Slapen is een opgave en tussen de middag rusten voortaan een must. Ik onderneem nog maximaal één huishoudelijke activiteit per dag zover dat nog lukt en voor de rest geloof ik het wel. De laatste loodjes zijn zwaar zeggen ze ook wel.

Er is leven in de brouwerij welkom, zo’n lief klein mini-mensje om mezelf mee bezig te houden. En ik weet zeker dat ik het nu romantiseer en er ook absoluut zware tijden aan gaan komen, maar dat zien we dan wel weer.

Voor nu tel ik iedere dag af, je bent welkom kleine meid!

laatste weken zwanger

Boeken aanraders:

Tijdens zwangerschap: Veilig zwanger

Bevalling: Buskruit met muisjes en  Veilig bevallen

Kraamtijd: Veilig door de kraamtijd 

Babyboek: Oei ik groei

Delen op Facebook
Delen op Pinterest

Lees ook

pcos

Hoe PCOS de kinderwens beïnvloedt: een diepgaande kijk voor toekomstige moeders

Voor veel vrouwen die dromen van het moederschap, kan de diagnose van polycysteus ovarium syndroom (PCOS) als een klap komen....
keuken

3x tips voor een keuken met klasse

Er is geen plek in huis die zo veel karakter kan uitstralen als de keuken. Het is de plek waar...
Beeldje-van-de-zwangerschap

Leg jouw zwangerschap vast met een 3D zwangerschapsbeeldje

Echo’s van je kindje in je buik, geboortekaartjes, een babyshower of de eerste foto’s van dat kleine wondertje. Er zijn...