Ook al is het een tijdje geleden, maar mijn bevalling van mijn baby meisje weet ik nog als de dag van gisteren. Lauren is inmiddels twee jaar en wil dit graag delen met jullie trouwe lezers en volgers. Ik heb respect voor alle vrouwen, (en mannen ;)). Wat hebben wij vrouwen toch een oerkracht. Achteraf snap je er helemaal niks van hoe je het allemaal hebt gedaan en hebt doorstaan.
Verlof
December, 2017. Hoera! Ik heb zwangerschapsverlof. 28 december was ik uitgerekend van mijn dochter Lauren. Acht maanden heerlijk genoten van de zwangerschap, niks geen gekke dingen. Niet misselijk en geen gekke dingen. Controles waren ook elke keer uitstekend. Tot dat ik in mijn eerste week verlof naar de verloskundige moest. Mijn bloeddruk was te hoog, en mijn urinewaardes waren ook niet goed. Nou, daar ging ik dan samen met mijn vriend richting het ziekenhuis. Ik had zwangerschapsvergiftiging, en alles werd in werking gesteld. Ziekenhuisopname en elke dag een CTG scan. Na enkele dagen mocht ik dan weer naar huis, maar ik moest wel vaker op controle. Met Lauren ging het gelukkig allemaal goed in mijn mooie bolle buik.
Boeken aanraders:
Tijdens zwangerschap: Veilig zwanger
Bevalling: Buskruit met muisjes en Veilig bevallen
Kraamtijd: Veilig door de kraamtijd
Babyboek: Oei ik groei
Geen energie meer
Maar ik voelde me op een gegeven moment steeds slechter. Ik hield geen eten meer binnen, ik viel af en had daardoor totaal geen energie meer. Gelijk weer contact opgenomen met de verloskundige en mocht gelijk weer naar het ziekenhuis komen. Er werden constant verschillende opties genoemd, maar er kwam telkens geen conclusie van wat er nu echt ging gebeuren. Met Lauren ging nog steeds alles goed, maar met ‘mama’ niet.
Het was bijna eind december, en ik wou graag ‘normale’ feestdagen. Dit werd gelukkig goed begrepen door de artsen en ze hebben mij een infuus gegeven met een oppeppertje. Ik weet niet wat het was, maar ik was eerst totaal van de wereld. Zo lam als een kanarie. Maar des al niettemin heb ik goede kerstdagen gehad. Na de kerstdagen mocht ik weer voor controle, en was er voor de kerstdagen gesproken over een ‘datum’. Helaas moesten we weer wachten, maar stonden wel op een punt als het na nieuwjaarsdag nog niet anders was wouden we heel graag dat er echt een vaste datum kwam. Ik was helemaal kapot en gebroken van de afgelopen weken. Ik kon niet meer.
Wanneer kom je nou kleine meid?
2 januari 2018, controle tijd! Jaaaaa! We hadden een datum, ze wouden me nu uit eindelijk wel graag laten bevallen. Twee dagen later stonden we om 7.00 bij de bel op de geboorteafdeling. Het was zo spannend en zo bijzonder. Je weet het: vandaag gaat het gebeuren. Mijn vliezen werden gebroken, en het was nu wachten. Ik kreeg ook weeën opwekkers maar om 15.00 ’s middags, nog bijna geen ontsluiting. De moed zakte me een beetje in de schoenen. Ik ben dan ook op een gegeven moment van de weeën opwekkers afgehaald, en ben lekker in bad gegaan. Vanaf dat moment kreeg ik ontzettend veel pijn, en kon dat er echt niet bij hebben. Ik kreeg de keuze voor een ruggenprik en deze heb ik ook aangenomen. Vanaf dat moment kreeg ik iets meer rust, en was ik meer ontspannen. Op een gegeven moment had ik voldoende ontsluiting en mocht ik dan beginnen. Pff, wat was dat spannend. Ik word voor de aller eerste keer mama.
Lees ook: Bevallen doe je zo >>
[ lees verder onder de foto: de bevalling van een baby meisje ]
Geboren! Mijn baby meisje!
Om 21.38 is mijn gezonde dochter Lauren geboren, en wat was ze prachtig. Ik heb haar heel kort mogen vast houden, want ik had een bloeding. Het was een rollercoaster van emoties. Ik werd direct naar de OK gebracht. Ik zag bloed op de gang, naast mijn bed druppen en dacht: wat is er in godsnaam aan de hand. Om 3.00 ’s nachts ben ik weer terug gekomen, op mijn kamer. Daar lag onze prachtige dochter, en zaten mijn liefdevolle vriend en fantastische (schoon)ouders. Ik kreeg te horen dat ik 2.5 liter bloed was verloren. Een vrouw heeft gemiddeld 4.5 liter bloed, dus dit hakte er wel even in. Ik schrok ook van mezelf, ik was een spook. Mij werd ook gezegd dat het ‘kantje’ boord was. Nou, dan word je wel even op de feiten gedrukt hoe het ook kan gaan.
Bevalling baby meisje
De volgende dag in het ziekenhuis, ik wou zo graag naar mijn eigen slaapkamer. Naar mijn eigen omgeving. Ik mocht wel naar huis, maar eerst moesten mijn waardes goed zijn. Ik mocht naar huis. Achteraf had ik er nog beter een nachtje kunnen blijven. In mijn kraamweek kwamen de emoties hoog op, vooral het besef wat als ik mijn vriend en Lauren alleen had achter gelaten? Vanaf dat moment heb ik het besef ook dat het leven te kort is, en dat je elke dag moet genieten van het leven en van elkaar.
Hoe heb jij het beleefd? Laat het me weten in de reacties. Zoveel mama’s, zoveel andere bevallingen.
Lots of love,
Esther
LEES OOK:
- EEN SUPER SNELLE BEVALLING
- 30 WEKEN ZWANGER
- WAAR KOMEN KRAAMTRANEN VANDAAN
- URINE VERLIES NA JE BEVALLING
- BEVALLING BABY MEISJE
- EINDELIJK IS HET TIJD OM TE BEVALLEN
