Bevallen in het ziekenhuis

3 november 2018

De bevalling gaat beginnen! (lees hoe het vooraf ging in mijn vorige blog) Sterker nog, we mogen gelijk doorrijden naar het ziekenhuis. YES het gaat beginnen! In het ziekenhuis aangekomen heb ik het wel een beetje lastig, wie verzint er dat vrouwen met hevige weeën en zweet op het voorhoofd eerst nog hun paspoort moeten laten checken bij een balie met een rij zo lang als de gemiddelde supermarktrij op zaterdag? bevallen in het ziekenhuis

Heb jij je babyuitzet al binnen? Kijk hier >>

Lees ook: een super snelle bevalling >>

Bevallen in het ziekenhuis

We hebben een eigen bevallingskamer, met bad, wc, commode, tafel, stoelen en skippieballen ( uitleg volgd ). Allereerst ga ik in bad, waar ik nota bene net uitkom, maar wat volgens de zuster “lekker ontspand”. Oke…. Ik zat daar dus, totaal NIET op mijn gemak. De zwangerschap had al mijn pigment uit mijn lichaam getrokken waardoor ik zo wit was als het bad zelf. Mijn armen, buik, borsten en hoofd waren enorm opgezwollen van al het vocht, het liefst wilde ik mij verschuilen achter een laag schuim, maar helaas….ik zat in alleen water, als een hoopje onzekerheid, en werd toegekeken door 3 zusters die mij gezelschap wilde komen houden. Het liefst wilde ik ze de deur wijzen, maar ik durfde niet en besloot me er bij neer te leggen; deze nacht moet ik mij blootgeven aan al deze lieve onbekende mensen.

Het werd een gezellige avond, mijn vriend en ik hebben heerlijk zitten kletsen, met de zusters maar ook met elkaar en gelachen hoe ik op de skippiebal mijn weeën zat weg-te-rollen.

8 cm ontsluiting

Toen was de tijd daar om in het bed plaats te nemen…. echt waar, de zusters stonden versteld hoe ik met 8 cm ontsluiting nog een vlotte babbel had. En ik was vastbesloten om deze ook te houden. Wat me redelijk lukte, tot ik me een beetje misselijk begon te voelde. Kon iemand mij een natte washand geven?! Blijkbaar een niet veel gestelde vraag, want washandjes waren in de kamer niet aanwezig ( tip; gooi een washand in je vluchttas ), dan maar een natte handdoek.

Persweeën

En daar ging ik; met een natte handdoek over mijn rood aangelopen hoofd, de laatste persweeën tegemoet, 3 waren het er in totaal. Ik geloof dat dat niet veel is bij een eerste bevalling. Misschien komt het door de zwangerschapsyoga die ik gevolgd heb, of misschien had ik gewoon geluk. Maar daar was hij dan, onze kleine Puk. Mijn zoon spoot er met een noodgang uit, omdat ik niet NOG een perswee wilde ervaren. Ik weet niet watvoor lichaamssappen er met hem meekwamen, maar ook de verloskundige had gelijk gedoucht… bevallen in het ziekenhuis

Heerlijk, dat mijn bevalling zo goed was gelopen, het viel me alles mee…. Puk werd op mijn borst gelegd en overspoeld door emoties huilde mijn vriend en ik tranen met tuiten…. hij heeft de navelstreng doorgeknipt en de eerste foto’s werden gemaakt.

Na de bevalling in het ziekenhuis

Goed, mijn zwangerschap en bevalling waren om door een ringetje te halen. Maar niemand vertelde mij over NA de bevalling. Iedereen zal hier anders in staan, maar ikzelf had graag ook wel willen weten wat je kan verwachten NA een bevalling. Cursussen en yoga kan je volgen om te leren hoe je moet puffen en persen. Maar nergens is een cursus te vinden die je leert hoe je moet plassen of überhaupt moet zitten, en niemand verteld je over alle emoties die je ( ik iniedergeval ) voelt, en dat het normaal is om nog na-weeën te krijgen. ( denk je alle weeën gehad te hebben…. komen deze krengen nog even langs… ). Dus hierbij vertel ik het je; na je bevalling staat er nog heel wat te wachten.

Koop een plantenspuit en gebruik deze bij je toiletbezoek, het verlicht echt! En als je gaat googelen hoe je je weeën moet wegpuffen, lees je dan gelijk in over na-weeën. En verder….. GENIET van je bevalling! En als je dat niet lukt, troost jezelf met de gedachte dat er nog nooit 1 is blijven zitten…. het komt eruit… en dat is het mooiste wat er is 💙

Liefs Saskia