Vorig jaar op dit moment was ik exact 37 weken zwanger van Sepp en daar kon ik met mijn enorme buik niet omheen, niemand eigenlijk… Zelfs de caissière riep; “code rood, code rood of niet”? Uhm nou, zo zou ik mezelf niet omschrijven. Dit is supergoed voor het ego van een zwangere vrouw die nog minstens drie weken moet… NOT.
Ik was deze tijd ook ietwat huiverig voor wat er zou komen. Bij Melle had ik een aardig helse bevalling en een nare kraamtijd gehad, dus hier was ik, misschien wel iets te goed, op voorbereid. Totaal onnodig want de bevalling bij Sepp was ‘a piece of cake’. Ik ben onder de weeën zelfs het gras nog gaan maaien, omdat ik ietwat rusteloos was. Waar man Olivier ongegeneerd een foto van maakte zonder dat ik het door had. Nu show ik die ook ongegeneerd. Wees blij, want er zijn minder knappe foto’s van… 😉
Ook de kraamtijd bij Sepp was een stuk relaxter. Het was super lekker weer, ik zat iedere dag in de tuin en mijn hormonen waren een soort van ‘handelbaar’ voor iemand die net was bevallen.
Give me food
Wat wel echt een soort van hetzelfde was aan de bevallingen (bedenk ik mij nu ik dit opschrijf) dat ik voor en tijdens de weeën wilde eten… Ik ging bij de Mexicaan uit eten en een kwartier na thuiskomst begonnen de weeën voor Melle zijn geboorte. Tijdens de eerste weeën bij de bevalling van Sepp gaf ik Olivier de opdracht naar de McDonald’s te gaan. Dit voor een Big Tasty menu als lunch voor het laatst als drie koppig gezin.
Ik eet serieus nooit McDonald’s… No worries, alles bleef erin.
En ja hoor, vijf keer knipperen en Sepp wordt dus alweer bijna één jaar! Gelukkig heb ik er optimaal van kunnen genieten en hebben we de foto’s nog. Dus ik bekijk het maar positief, want een kindje van al bijna één jaar heeft zo zijn voordelen, die iedereen waarschijnlijk wel weet.
Date nights
En het grootste voordeel van een tweede kindje krijgen, is dat de overgang niet zo heftig is als van geen naar één kind. Sinds we Melle hebben is het spontaan op stap gaan in het weekend sowieso naar nihil gegaan. Het samen uit eten wanneer je maar enigszins wilt en snoozen tot ’s middags bestaat niet meer.
Plannen is het enige advies. Zodat je wel vaker uit eten kan, uit kan slapen in een leuke stad in een hotel waar niemand je kent.
Want pas op! Voordat je het weet is er weer een jaar voorbij!
