Als baby zijnde ben je eigenlijk maar een klein hulpeloos wezentje. Je bent totaal afhankelijk van jouw ouders of verzorgers en het enige wat je vooral in het begin kan is huilen. Jij als ouder moet op dat moment maar uitvogelen waarom er gehuild wordt en dat kan erg frustrerend zijn. Je probeert van alles maar het heeft niet direct effect of kan morgen weer opeens anders zijn. babytaal
Babytaal
Naarmate je kind ouder wordt begin je hem of haar beter te begrijpen. Niet doordat het opeens praat, daar gaat best wel wat tijd overheen, maar doordat je elkaar hebt leren kennen. Je herkent de huiltjes, kreuntjes en piepjes voortaan en kunt er beter naar handelen.
Mijn dochter had tot de drie maanden erg veel last van buikkrampen. De eerste nacht wisten we niet wat ons overkwam, maar de dagen erna herkende we dit huiltje uit duizenden.
Wanneer we onderweg waren met de auto en Alessia begon te huilen wisten we precies wanneer we langs de kant moesten om haar te kunnen helpen met haar buikkrampen of wanneer we gewoon even een speentje aan konden bieden en door konden blijven rijden.
Voor anderen in onze omgeving was het nog gewoon huilen, alleen mijn ouders herkenden ook snel het verschil omdat ze veel over de vloer kwamen.
Vanaf 4 maand anders communiceren
Vanaf de vier maanden gaat je baby ook anders communiceren. Hij of zij begint oprecht naar je te lachen en in de oogjes herken je steeds meer dat je baby jouw herkent. De band die je dan opbouwt gaat snel.
Ze gaan met hun handjes naar je toe reiken, een teken dat ze opgetild willen worden. Ze leggen hun hoofd tegen je aan en vanaf een bepaalde periode (ongeveer zes maanden ) wrijven ze zelf in hun oogjes, jouw kindje is moe. Het jengelen wordt ook uitgevonden; ik vind dit niet leuk. Of dat nou gebeurd met aan- en uitkleden of het gewoon al neerleggen in de box, ze laten voortaan op hun manier (babytaal) van zich horen en al snel herken je ieder geluidje.
Tijdens de welbekende sprongetjes raken ze geïrriteerd omdat ze veel willen ontwikkelen in een kort tijdsbestek en dat gaat natuurlijk niet. Ook dit herken je meteen. Het drammerige huilen en het boze bijna ‘schreeuwen’ als je ze helpt wat natuurlijk in hun ogen geen helpen is. Soms wordt je er zelf moe van, maar je doet er niets aan.
Alessia is nu zeven maanden en zelfs begonnen met uitproberen. Haar gezicht spreekt boekdelen en je weet precies dat ze je voor de gek houdt. Toch blijft het leuk als met name papa (sorry schat) er nog wel eens in trapt of aan toe geeft. Dan volgt er een lach die nog meer boekdelen spreekt.
Wat kan je baby van 6 maand >>
Je baby heeft geen babytaal nodig
Jouw baby is niet gek en heeft geen babytaal nodig om te laten weten hoe hij of zij zich voelt of duidelijk te maken wat het nodig heeft.
Geen zin meer in liga, dan gooi ik hem toch op de grond. Dan nog even nakijken want het is fantastisch dat als ik met mijn handen wapper zoiets opeens verdwenen is. Als mama hem dan terug geeft doe ik dat gewoon weer, net zolang totdat ze opgeeft. Nee is dus al duidelijk nee en dan is madame pas zeven maanden oud.
Als ze aandacht wil gaat ze kirren of verleidelijk lachen en zelfs ‘uh’ roepen net zolang totdat er iemand naar haar kijkt of tegen haar praat.
Ook de gelaatsuitdrukkingen krijgen steeds meer vorm. Alessia kan al echt boos / onder de indruk kijken, liefdevol lachen (flirten zoals we het noemen) of een lipje trekken als ik even op haar mopper.
Baby’s communiceren met hun hele lichaam en ik vind het prachtig om te zien hoe meer ze van zichzelf ontdekken. Ik merk dat hoe ouder Alessia wordt hoe meer ik haar leer begrijpen en dat terwijl ze nog niet praat. Ik kijk uit naar het moment waarop ze bewust ‘mama’ gaat zeggen, maar geniet nu nog even van het feit dat een kreuntje ook gewoon papa kan zijn ;).
