4 september, 19 uur, slaaptijd. Ik doe Thomaz zijn slaapzakje aan, en stop hem lekker onder zijn dekentje, klaar voor zijn avontuurtjes in dromenland. Hij knuffelt nog even met zijn beer, en dan gaat Beer het bed uit, en doe ik het licht uit.
Zo gaat het elke avond, maar vanavond geef ik Thomaz nog een extra dikke knuffel en zoen. Zou hij weten dat er iets spannends staat te gebeuren?
5 september. Thomaz start vandaag aan zijn avontuur bij de crèche. Nieuwe omgeving, vele nieuwe gezichten, en vele indrukken om op te doen, spannend! En niet alleen voor hem, ook grote broer Thiebe, mama en papa vinden het spannend!
Ik maak zijn tas klaar, de boekentas van Thiebe, mijn eigen werktas. Grote broer, Thomaz en ik zijn helemaal klaar om de dag te starten, en wandelen naar onze eerste stop die ochtend: de crèche.
Hij kijkt al flink rond, en ik geef hem nog een super dikke zoen, Thiebe geeft kleine broer nog een knuffel en off he go! Thomaz is lekker zichzelf, vrolijk lachend. Hij vindt het allemaal oké, meer dan oké zelfs. Hij kijkt nog even om, lacht naar ons, en gaat op avontuur uit.
’s Middags kan ik mijn nieuwsgiereigheid niet bedwingen, en bel ik toch even de crèche om te horen hoe onze kleine ster het doet. Vrolijk, oplettend, kijkend naar andere kindjes, vrolijk spelen, lachen. Ik ben gerust. Dit wordt een geweldig avontuur voor hem!
De eerste week ging in een super tempo voorbij, tijd voor het weekend in te stappen, met extra qualitytime voor het gezin.
En dan gebeurd het! Oma my komt zondag op bezoek, en plots toont hij alle kunstjes die hij leerde in de crèche. Sluipen, kruipen, van zitten naar buikliggen en omgekeerd, stevig rechtstaan, alles gebeurd met het grootste gemak. 8 maanden, en onze kleine ster verkent de wereld nu geheel op zijn manier!
En mama? Die leert sneller loslaten, maar geniet des te meer van haar drie mannen dichtbij te hebben. Want dat is toch wel de plaats waar mama het liefste vertoeft, tussen de drie mannen in haar leven…
Time flies when you’re having fun. Helemaal waar. En de tijd vliegt nog sneller in het werk-gezin-school-crèche-ritme. Af en toe even stil staan, en je bedenken hoe gezegend je bent. En bouwen aan mooie herinneringen, voor jezelf, maar zeker voor de twee kinderen. En af en toe even terug de tijd ingaan… Maar enkel om iets positiefs uit de oude doos te schudden.
Thiebe wordt morgen 8. Om maar een idee te geven, hoe snel het gaat… Want 8 jaar geleden zat ik met een baby in mijn armen, en die flinke baby is nu een stoere kerel, een gouden broer en een oprechte vriend.
8 jaar en 8 maand, twee verschillende snoetjes, met dezelfde pit, dezelfde vrolijkheid, dezelfde passie. En bovenal, echte dikke vrienden…
