Poppen zijn al sinds jaar en dag niet meer weg te denken uit de wereld. Na de uitvinding van de pop, is deze alleen maar populairder geworden. Niet zo gek natuurlijk want het is in de loop der jaren gebleken dat poppen zeer positieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling van kinderen.
Poppenmeisje
De meisjes zien poppen als hun kind en hun moederinstinct wordt geprikkeld. Ze verzorgen de poppen, vertellen verhalen tegen ze, nemen ze mee naar bed enzovoorts. Kinderen vinden houvast bij poppen doordat poppen altijd geduldig luisteren en niks vervelends terug zeggen.
Toen Lauren 1 jaar is geworden heeft ze van haar peetoom en suikertante een Baby Born gekregen. Vanaf dag één is ze er onwijs gek mee, en gaat er geen dag voorbij dat ze er niet mee speelt. Pop is haar naam, heel simpel maar wel duidelijk voor haar. De pop in de houten wandelwagen, of buiten spelen met de poppenbuggy en de pop. Flesje geven, billetjes schoonmaken, ruiken als pop een poepje heeft gedaan. Het is echt om te lachen. Heerlijk hoe ze er mee omgaat.
Verzorgende rol
Begin juni heeft Lauren er een neefje bij gekregen, en ze is er zo voorzichtig mee. Ze gaat er precies zo mee om als ‘pop’. Kusjes geven, knuffelen en heel voorzichtig haar kleine neefje aaien. Ik denk zelf dat het ook komt doordat ik haar heel veel dingen aangeef bij ‘pop’ hoe ze ermee om moet gaan en wat ze er allemaal mee kan doen.
Het is vaak nog een taboe als jongentjes met poppen spelen, en ik begrijp niet waarom. In welke eeuw leven we? Natuurlijk kunnen jongens gewoon met een pop spelen. Hartstikke leuk toch? Lekker doen als hij het leuk vindt. En wat de wereld daar van vindt? Lekker belangrijk!
Nou ben ik natuurlijk zeer benieuwd hoe jij dit ervaart? Is jouw kleintje ook een poppenmeisje of poppenkind? En merk jij iets aan de ontwikkeling van je kleintje wanneer hij/zij met poppen speelt?
Lots of love,
Esther
@East Side Mommy
