Juist ja, precies zoals het staat geschreven; drie dezelfde. Drie keer vol verwachting, drie keer in verwachting en voor de derde keer een meisje, een meisjesmama dus. Je zou zeggen dat je deze derde zwangerschap hetzelfde beleefd als de vorige zwangerschappen, maar is dat ook zo?
Derde zwangerschap
Bij mij in ieder geval niet. In mijn allereerste zwangerschap was ik zo blij met iedere echo en controle die ik kreeg, dat was voor mij een bevestiging dat het daarbinnen allemaal goed ging. Ik voelde namelijk helemaal, maar dan ook helemaal niks! Ik was niet extra moe, was geen moment misselijk, had geen gevoelige borsten, geen ijzersmaak in mijn mond. Geen enkel symptoom die me zei dat ik zwanger was! Dolblij was ik dan ook vanaf het moment dat mijn buik begon te groeien en de allereerste schopjes voelbaar werden. Eindelijk bevestiging dat er wel degelijk iets in mijn buik verstopt zat.
Andere zwangerschapskwaaltjes
Bij nummer twee ging het ietsje anders, heel af en toe was ik een vleugje misselijk. De eerste paar weken was ik ook een beetje meer vermoeid, maar na zo’n tien weken was ik weer symptoom vrij. Heerlijk zou je denken, maar toch word je dan een tikkeltje onzeker. Gaat alles nog wel goed daar binnen? Weer leefde ik van controle naar echo en uiteindelijk kwamen ook daar de fijne schopjes. Intens genieten kon ik van die momentjes, alsof ze wilde laten weten ‘met mij is alles goed’. Die groeiende buik vond ik deze keer veel minder geloofwaardig, misschien werd ik gewoon dik! Verderop in de zwangerschap kreeg ik met slapen regelmatig last in mijn onderrug en kon daardoor mijn draai in bed niet meer vinden. Overdag had ik daar totaal geen last van en direct na de bevalling was dat verdwenen.
Zwangerschap nummer drie
En toen was daar zwangerschap nummer drie. Al vanaf dat ik die positieve test in handen had ben ik misselijk. Niet af en toe maar dag in, dag uit bleef dat draaierige gevoel aanwezig. Daarbij was ik ook nog eens extreem moe, niet vooruit te branden. Het liefst lag ik heel de middag op de bank te pitten maar dat gaat met twee rondstuiterende kids helaas niet meer! Ik voelde elke dag steeds een beetje meer energie uit mijn tenen glijden. Na een werkdag viel ik om acht uur op de bank al in slaap. Ik was gesloopt! Na veertien (lange) weken was daar eindelijk de verlossing. Binnen een week was ik van al mijn symptomen af, HALLELUJA… Eindelijk kon ik gaan genieten, drie weken later voelde ik het kleine meisje al bewegen. Nu is het dus weer helemaal als vanouds.
Met 23 weken op de teller, heb ik nog iets minder dan de helft te gaan. Er kan natuurlijk nog van alles gebeuren maar laten we hopen dat ik deze zwangerschap weer rustig mag uitzingen.
20 weken zwanger? Dit is wat je dan moet weten en regelen >>>
