Aangezien ik al voor de derde keer mama heb mogen worden, zou je denken dat er aan ervaring geen gebrek is. Helaas voor mij is dat dus wel zo. Bij alle dochters ben ik gestart met het geven van borstvoeding en bij hun allemaal liep het compleet anders. Bij mijn twee vorige dames ben ik na een aantal dagen/weken al gestopt met rechtstreeks aan de borst voeden, wel heb ik beide keren tot de drie maanden gekolfd en dat kregen ze dan via de fles. Waarom wij hiervoor gekozen hebben?
Eerste keer borstvoeding
Bij de eerste was het namelijk zo dat ik een enorme overproductie aan melk had, Fay kon mijn melktoevoer gewoon niet af. Bij iedere voeding stroomde de melk uit mijn borsten met als gevolg dat wij beide steeds kletsnat eindigden. Fay verslikte zich meerdere malen per drinksessie en kon de melk in haar mondje niet verwerken. Zo snel liep het uit mijn borst. Had ze even pauze nodig, lekten mijn borsten gewoon verder waardoor ze bij de eerste slikbeweging zich juist verslikte. Behoorlijk gedoe dus iedere keer. Zo kwam ze nagenoeg ook niet aan voldoende voeding want niet alleen ik vond dit vervelend ook zij begon zich ertegen te verzetten.
Na een aantal dagen heb ik dan ook voor het eerst gekolfd en dit met de fles gegeven. Ik heb een baby nog nooit zo gulzig haar fles zien leeg drinken. Ze had gewoon mega honger. Dit was ook meteen het moment dat wij zeiden: ‘zo niet verder’. Het was veel te veel gedoe en dat kolven was zo gepiept.
Tweede keer borstvoeding
Bij Jez kwam er weer heel iets anders op zetten. Wederom had ik weer melk in overvloed maar ze leek dit wel aan te kunnen. Na een week of twee begon ze zich hevig tegen mijn borst te verzetten en te krijsen als een speenvarken zo gauw er ook maar een tepel haar kant op wees. Krampjes was de eerste gedachte en de Infacol was in twee minuten gehaald. Dit leek alleen totaal niks te helpen. Wij werden zo wanhopig dat we een lactatiekundige inschakelde. Nadat zij het een en ander doorgenomen had en gekeken had hoe Jez aan de borst te keer ging was haar eerste gedachte reflux, maar omdat ze niet of nauwelijks melk terug gaf werd dat dus ‘verborgen reflux’.
Borstvoeding stress
Jez was in al die tijd nauwelijks aangekomen dus er moest wat gebeuren! Dus daar ging ik weer met mijn kolf in de weer. Deze keer zodat we er Johannesbroodpitmeel aan konden toevoegen zodat de melk wat dikker zou worden. Godzijdank was het met deze simpele oplossing hier weer verholpen en kon ze die eerste drie maanden gewoon mijn melk drinken.
De derde baby krijgt geen genoeg van mijn melk
En nu heb ik er één die blijkbaar geen genoeg van mijn melk krijgt ;-). Ondanks dat mijn productie ver boven haar bereik ligt, lijkt ze van de snelle toevoer minder last te hebben. De eerste dagen was het weer een beetje klungelen met spuuglappen om de overtollige melk op te vangen zodat we zelf niet nat werden. Maar nu we weer een aantal dagen verder zijn, lijkt ze het steeds beter te kunnen hebben en sneller weg te kunnen werken.
Eén keer per dag kolf ik de overproductie uit mijn borsten omdat ze anders te gespannen staan en dat weer te pijnlijk voor mij wordt. Maar daardoor heb ik ook al mooi een voorraadje kunnen sparen in de vriezer. Hopelijk kan ik deze drie maanden (en misschien dit keer wel langer) de borst geven.
borstvoeding stress
LEES OOK:
