Een goede twee maanden geleden kwam na een heel fijn verlof dan toch mijn eerste werkdag om de hoek kijken. Ik begon met frisse moet aan mijn eerste week en had er enorm veel zin in om weer onder de mensen te zijn. Na een goede eerste dag, een wat rustigere maar een prima dagje om er weer even in te komen, volgde de vrijdag. (woensdag en donderdag zijn mijn vrije dagen en was ik weer lekker even bij mijn kids). Halverwege de vrijdag middag begon ik me wat beroerd te voelen. Ik had een stekend gevoel in mijn borst en besloot twee aspirines op voorhand in te nemen. BORSTONTSTEKING
Pijnlijke borsten
Na sluitingstijd weer gauw richting huis, waar ik na het eten en een frisse douche op de bank plofte. Mijn borst begon met de minuut zeerder te doen. En aangezien ik zaterdag ochtend weer op de werkvloer paraat moest staan, dook ik op tijd (met weer twee aspirines) onder de wol. Na een nacht waarin ik vaak wakker was geweest en nog steeds niet helemaal opgeknapt was, voelde ik me inmiddels behoorlijk brak. Nu heb ik eenmaal niet zo’n instelling om maar met het minste geringste thuis te gaan zitten. Dus met nog eens twee aspirines achter de kiezen besloot ik toch maar naar het werk te rijden in de hoop dat ik me er wel overheen zou werken.
AUW! Borstontsteking!
Ik was nog geen kwartier binnen en toen brak het zweet me aan alle kanten uit. Echt op plaatsen waar ik nog niet eens wist dat je daar kon zweten, liep het in straaltjes van mijn lichaam. Mijn baas liep de zaak binnen en wilde me vragen hoe mijn eerste werk dagen geweest waren (we hadden elkaar die week nog niet gezien), toen ze aan mijn gezicht zag dat ik niet fit was. Ik vertelde haar dat ik vermoedde dat ik een borstontsteking had. Meteen daarop antwoordde ze dat ik direct naar huis moest gaan en de dokter moest bellen voor een antibiotica (ze had er zelf ook ervaring mee).
In een roes liep ik naar boven en besloot daar alvast de huisarts te bellen. Aan de telefoon voelde ik dat ik haast van m’n stokje ging en liep naar beneden (ik was alleen boven). Gelukkig kwam mijn baas me tegemoet en hielp me mee, inmiddels was ik zwaar verzwakt en kon letterlijk niks meer. Nog steeds liep het zweet langs mijn lichaam. Ik was suf en kon niks maar dan ook echt niks tegen mijn borst aan hebben. Het voelde alsof er een enorme kanonskogel door een piepklein gaatje naar buiten wilde. Man o man, wat een pijn.
Voeden met een borstontsteking
Na de zoveelste beller in de rij te zijn kreeg ik dan eindelijk de huisartsenpost aan de telefoon. Na wat over en weer gesproken, gevraagd en geantwoord te hebben over mijn symptomen van de borstontsteking, kon ik rechtstreeks bij de apotheek een antibiotica ophalen. Mijn man was inmiddels gebeld en kwam mij halen, zelf rijden ging echt niet meer. Gelijk langs de apotheek mijn receptje opgehaald en thuis meteen de eerste dosis ingenomen. Met een temperatuur van 39.6 en nog steeds helse pijn, ben ik in bed gaan liggen waar ik drie uur alleen maar heb liggen slapen. En toen was het tijd voor een voeding!!
Mijn man moest de kleine rechtstreeks in mijn armen ‘aanleggen’ want elke beweging die ik maakte deed onwijs veel zeer maar toen kwam het ergste; aanhappen en drinken. Ik kon wel door de grond zakken van de pijn. Nadat het toeschietreflex geweest was begon de pijn langzaam af te nemen om 4 uur later weer opnieuw te ervaren. Uiteindelijk ben ik drie dagen goed ziek van geweest van de borstontsteking, met koorts en heel veel pijn. En twee dagen heb ik nodig gehad om weer een beetje op kracht te komen. Godzijdank heb ik het op deze manier nog maar één keer mee hoeven maken, maar borstontsteking wens je je ergste vijand nog niet toe.
Lees meer persoonlijke blogs over borstvoeding >>
