Aardbeienvlek, ooievaarsbeet en engeltjeskusjes. Wat zijn het eigenlijk? En waar komen ze vandaan? De ooievaarsbeet is de bekendste huidaandoening. Deze komt voor bij 40% van de pasgeboren babytjes. Meestal zitten deze in het nekje van het kindje, soms verscholen onder de haartjes. De naam komt voort uit het verhaaltje dat baby’s door de ooievaar gebracht worden. Deze huidvlek komt ook weleens voor in het gezichtje, dan heet het een engeltjeskus.
Wat is een ooievaarsbeet
De ooievaarsbeet of engeltjeskus is een goedaardige huidaandoening die vlak op de huid ligt. Als je er overheen wrijft voel je niet dat het er zit. Het zijn eigenlijk 
bloedvaten onder de huid die wijder zijn dan normaal, waardoor ze meer bloed doorlaten en daardoor de oppervlakte rood/roze kleuren.
Is het gevaarlijk? En gaat het nog weg?
Zowel de ooievaarsbeet en engeltjeskus zijn niet gevaarlijk, het is een kwestie van tijd en dan zul je zien dat deze vlekjes ook weer grotendeels verdwijnen.
De engeltjeskus verdwijnt bij 95% van de baby’s nog binnen het jaar. De ooienvaarsbeet blijft daarin tegen wel wat langer zichtbaar. Bij zo’n 30% van de volwassenen die vroeger een ooienvaarsbeet hadden blijft het in de nek licht zichtbaar.
Puk heeft ook een ooievaarsbeet, deze kleurt al een heel stuk minder rood dan toen hij baby was, maar helemaal weg is het nog niet.
Aardbeienvlek
Ook heeft Puk op zijn arm een andere goedaardige huidaandoening; de aardbeienvlek.
De aardbeienvlek is bij de geboorte in tegenstelling van de ooienvaarsbeet en engelenkus nog niet duidelijk zichtbaar. Deze begint meestal pas met 6 weken te groeien. Eerst ontstaat er een roze/ rode vlek op de huid en kleurt deze steeds roder. Daarna zorgen de wijde bloedvaten ervoor dat de vlek omhoog komt en zo op de huid komt te liggen. Ik vind het zelf een beetje op een bloedblaar lijken. De aardbeienvlek kan soms doorgroeien tot je kindje 18 maanden is. Deze vlek is best hardnekkig en verdwijnt meestal pas als je kindje tussen de 3 en 6 jaar is. Je ziet dan dat de vlek weer minder rood word en zich terug trekt in de huid. Grote aardbeienvlekken doen er soms 10 jaar over om te verdwijnen.
Puk heeft deze vlek op zijn arm, hoewel ik de vlek eerst niet zo leuk vond moet ik er nu niet aan denken als deze straks weer verdwijnt. De vlek is intussen uitgegroeid tot een mooi hartje en ik vind het hem schattig staan.
Voor hem ben ik blij dat hij niet heel zijn leven hiermee hoeft te lopen. Ik denk namelijk niet dat een stoere puberjongen het heel tof vind om een rood hartje op zijn arm te hebben.
Zien jullie hier ook een hartje in?
Liefs Saskia
PS: nieuw op onze site? Klik dan eerst even naar onze homepage om een goed beeld te krijgen van wat je hier allemaal vindt. Volg ons ook op Facebook en Instagram en meld je aan voor onze nieuwsbrief: zo blijf je altijd op de hoogte!
